ورزشکاران کودک و نوجوان

ورزشکاران کودک و نوجوان

ورزشکاران جوان باید بدانند که جهت رسیدن به اوج سرعت، قدرت، توان، اندازه عضله و استقامت، سال ها تمرینات خوب سازمان یافته را طلب خواهد کرد. انتظارات برای این ویژگی ها، باید واقع بینانه باشد. یک ورزشکار دبیرستانی که به امید همانند شدن با بدنساز حرفه ای مورد علاقه اش یک مکمل رژیمی را مصرف می کند، از نتایج حاصله ناامید خواهد شد؛ مگر این که مربیان و پدر و مادر ها به ورزشکاران جهت درک و داشتن انتظارات واقع بینانه کمک کنند. همچنین ورزشکاران جوان باید آگاه باشند که در بسیاری از موارد، کسب نتایج مشابه بدون داروهای غیر قانونی افزایش دهنده عملکرد ممکن نیست. این امر به نوجوانان در دوره ای از زندگی قبل از توسعه ویژگی های جنسی ثانویه اشاره دارد. برای ورزشکار پیش از بلوغ و نوجوانان، غذا پایه و اساس سوخت رسانی است. مکمل های رژیمی بدون مبنای مناسب تغذیه ای، آب رسانی و سوخت رسانی راهبردی موثر نخواهند بود.

ورزشکاران کودک و نوجوان و موانع اجرایی

رشد و توسعه مناسب سیستم های عصبی، اسکلتی و عضلانی از نگرانی های عملکردی برای ورزشکاران جوان است. اوج توده عضلانی، به طور کلی بین سنین ۱۶ تا ۲۰ سال در زنان و ۱۸ تا ۲۵ سال در مردان حاصل می شود. تشکیل استخوان نیز در اوایل دهه ی بیستم زندگی، قابل دستیابی می باشد اما می تواند به طور قابل توجهی بین افراد متفاوت باشد؛ زنان به طور کلی ۲ تا ۳ سال قبل از مردان به بلوغ اسکلتی می رسند. ورزشکاران جوان می توانند از تمرینات مقاومتی در سنین بسیار پایین سود ببرند؛ با این حال، بیشترین دستاورد ها بعد از نوجوانی توسعه خواهد یافت. در طول نوجوانی، مردان افزایش ۱۰ برابری در تستوسترون را تجربه می کنند که به طور قابل توجهی، کسب توده عضله، قدرت، توان و سرعت را افزایش می دهد. ورزشکاران خردسال و نوجوان باید بر توسعه ی مطلوب مهارت های حرکتی ویژه ی ورزش و حرکت تمرکز کنند. همانطور که آن ها در طول دوران بلوغ و نوجوانی بالغ می شوند، می توانند بر توسعه قدرت و توان مورد نیاز برای عملکرد مطلوب تمرکز کنند. تمرکز بر توسعه قدرت و توان قبل از نوجوانی به دلیل این بی اثر خواهد بود که ورزشکار فاقد سطوح هورمون های آنابولیک مهم مورد نیاز برای توسعه مطلوب است.