اسید لاکتیک

اسید لاکتیک

اسید لاکتیک سوخت سلول های شما در طول ورزش شدید است. این زمانی ایجاد می شود که بدن شما گلوکز و سایر کربوهیدرات ها را تجزیه می کند. این یک افسانه رایج است که درد عضلانی پس از ورزش ناشی از اسیدلاکتیک است که در سلول های شما به دام افتاده است. مطالعات نشان داده اند که این درست نیست.

تصویری از یک مولکول اسید لاکتیک در فیبرهای عضلانی یک بازیکن فوتبال

افزایش موقت اسید لاکتیک ناشی از فعالیت بدنی شدید خطرناک نیست و معمولاً هیچ علامتی ایجاد نمی کند.

اسید لاکتیک چیست؟

اسید لاکتیک یک ماده شیمیایی است که بدن شما زمانی که سلول های شما کربوهیدرات ها را برای انرژی تجزیه می کنند تولید می کند. ممکن است ببینید که به آن لاکتات گفته می شود. سلول‌های عضلانی و گلبول‌های قرمز خون بیشترین اسیدلاکتیک را می‌سازند، اما می‌تواند از هر بافتی در بدن شما ایجاد شود.

ورزشکاران  در طول تمرینات سخت به لاکتات در عضلات خود فکر می کنند. ماهیچه های شما در هنگام ورزش مقدار زیادی اسید لاکتیک تولید می کنند، اما این تنها فعالیتی نیست که می تواند آن را ایجاد کند. هر چیزی که باعث شود بدن شما بیش از حد معمول از اکسیژن استفاده کند می تواند باعث شود سلول های شما لاکتات تولید کنند.

ورزش، انجام کارهای خانه یا جا به جایی اشیاء سنگین، همگی می توانند باعث افزایش کوتاه مدت اسیدلاکتیک در بدن شما شوند. افزایش موقت لاکتات خطرناک نیست و معمولاً هیچ علامتی ایجاد نمی کند. کبد و کلیه های شما اسید لاکتیک را از خون شما فیلتر کرده و آن را به گلوکز (قند خون) تجزیه می کند.

اسید لاکتیک چه می کند؟

بدن شما معمولاً به ماهیچه های شما با اکسیژن (به صورت هوازی) سوخت می دهد. اگر فعالیت بدنی شدید را سریعتر از بدنتان شروع کنید که بتواند اکسیژن را به ماهیچه‌ها و سایر بافت‌ها برساند، سلول‌های شما گلوکز را تجزیه می‌کنند تا انرژی لازم برای ادامه حرکت (بی هوازی) را ایجاد کنند. لاکتات زمانی ایجاد می شود که شما به صورت بی هوازی انرژی تولید می کنید.

اسید لاکتیک سه عملکرد اصلی دارد که عبارتند از:

انرژی: بدن شما زمانی که سلول‌ها سخت‌تر از حد معمول کار می‌کنند، اسیدلاکتیک را به سوخت می‌رساند.

تولید گلوکز (گلوکونئوژنز): کبد و کلیه‌های شما اسید لاکتیک را پس از تولید در بافت‌های دیگر از خون شما فیلتر می‌کنند. آنها آن را تجزیه کرده و به گلوکز جدیدی تبدیل می کنند که بدن شما می تواند در آینده از آن برای انرژی استفاده کند.

سیگنال دهی مولکولی: اسید لاکتیک در خون شما یک مولکول سیگنال در سراسر بدن شما است. آن را مانند مجموعه ای از پرچم ها یا نشانگرها در نظر بگیرید که یک خدمه ساختمانی قبل از شروع کار در یک منطقه روی زمین می گذارند. اسید لاکتیک سلول های سیستم ایمنی بدن شما را برای بهبود زخم ها و مبارزه با عفونت ها جذب می کند.

آیا اسید لاکتیک باعث سوختن ماهیچه های شما می شود؟

این یک افسانه رایج است که لاکتات باعث درد یا سوزش عضلات شما بعد از تمرین می شود. کارشناسان قبلاً فکر می کردند تجمع اسیدلاکتیک باعث ایجاد دردهایی می شود که در روزهای پس از فعالیت شدید احساس می کنید. اما مطالعات نشان داده اند که لاکتات آنقدر سریع از ماهیچه های شما خارج می شود که به سلول های شما آسیب نمی رساند یا باعث درد نمی شود.

معمولاً دردی که در روزهای بعد از تمرین احساس می‌کنید ناشی از میکرواشک (پارگی‌های کوچک در رشته‌های عضلانی شما) است. این می تواند چیز خوبی باشد – ترمیم این ریز پارگی ها باعث می شود عضلات بزرگتر و قوی تر شوند. اما اگر درد شدید عضلانی را تجربه می کنید، ممکن است آسیبی مانند کشیدن عضله (کشش عضلانی) داشته باشید.

اسید لاکتیک در کجای بدن من قرار دارد؟

اندام ها و بافت هایی که بیشترین اسید لاکتیک را تولید می کنند عبارتند از:

• ماهیچه ها
• سلول های قرمز خون.
• پوست.
• مغز.
• دستگاه گوارش (دستگاه گوارش شما).

سطح لاکتات بالا چیست؟

شرایط بهداشتی و عفونت‌هایی که رسیدن اکسیژن تازه به سلول‌ها را برای بدن سخت‌تر می‌کنند، می‌توانند سطح اسیدلاکتیک شما را افزایش دهند. این می تواند منجر به اسیدوز لاکتیک شود – سطح خطرناک اسید لاکتیک بالا. اسیدوز لاکتیک یک بیماری جدی است که می تواند کشنده باشد.

اسیدوز لاکتیک معمولاً عارضه شرایط سلامتی است، از جمله:

• نارسایی کلیه.
• نارسایی کبد.
• سیروز.
• نارسایی قلبی.
• عفونت و سپسیس.
• سرطان.

شایع ترین علائم اسیدوز لاکتیک عبارتند از:

• تهوع و استفراغ.
• ضعف، به خصوص در عضلات شما.
• درد شکم.

اگر اسیدوز لاکتیک دارید، بدن شما نمی تواند اسید لاکتیک را به اندازه کافی سریع پردازش کند و شروع به آسیب به اندام ها و بافت های شما می کند. ممکن است زمانی که بدن شما سعی می کند اسید لاکتیک اضافی را در سریع ترین زمان ممکن حذف کند، استفراغ کنید.

اگر بدن خود را در طول ورزش، تمرین یا هر نوع فعالیت بدنی شدید فراتر از حد معمول خود فشار دهید، می توانید به اسیدوز لاکتیک مبتلا شوید. ورزش کردن و انجام ورزش می‌تواند محدودیت‌های استقامت شما را با خیال راحت آزمایش کند، اما زمانی که از نظر جسمی خسته هستید، «با درد بازی نکنید» یا خود را مجبور به ادامه حرکت نکنید.

اسیدوز لاکتیک با افزایش موقت سطح اسید لاکتیک بعد از تمرین متفاوت است. به طور معمول، به محض توقف فعالیت بدنی شدید، سطح اسید لاکتیک شما به سطح معمول خود باز می گردد. کبد و کلیه های شما بلافاصله قبل از اینکه علائم یا عوارضی را تجربه کنید شروع به شکستن اسید لاکتیک اضافی می کنند.

تست سطح اسید لاکتیک چیست؟

آزمایش سطح لاکتات یک آزمایش خون است. یک متخصص بهداشتی اگر فکر کند ممکن است اسیدوز لاکتیک داشته باشید، سطح اسید لاکتیک شما را آزمایش می کند. ارائه دهنده شما نمونه ای از خون شما را به آزمایشگاه می فرستد. آزمایشگاه میزان اسید لاکتیک در خون شما را بررسی می کند.

داشتن لاکتات بالا به طور خودکار به این معنی نیست که شما یکی از شرایط جدی را دارید که باعث اسیدوز لاکتیک می شود، اما معمولاً نشانه آن است که سلول های شما اکسیژن کافی دریافت نمی کنند. ارائه دهنده شما به شما خواهد گفت که نتایج شما به چه معناست و به چه درمان هایی برای کاهش سطح اسید لاکتیک خود نیاز دارید.

آزمایش آستانه لاکتات برای ورزشکاران

برخی از ورزشکاران یک آزمایش فیزیکی به نام تست آستانه لاکتات انجام می دهند. ورزشکاران از تست های آستانه لاکتات برای درک حدود بالای استقامت خود استفاده می کنند تا بتوانند با خیال راحت تمرین کنند یا تا زمانی که ممکن است در بالاترین حد ممکن انجام دهند.

در طول آزمایش آستانه لاکتات، در حالی که یک متخصص سطح اسید لاکتیک در خون شما را کنترل می‌کند، ورزش‌های شدید و فزاینده‌ای انجام خواهید داد. آنها در طول آزمایش در نقاط تعیین شده از شما نمونه خون می گیرند تا اسید لاکتیک خون شما را در زمان واقعی بررسی کنند.

هرگز عمداً تا زمانی که خسته نشده اید ورزش نکنید. آزمایش‌های آستانه لاکتات باید تحت نظارت یک ارائه‌دهنده انجام شود تا از ایمنی شما مطمئن شود. اگر به آزمایش آستانه لاکتات به عنوان بخشی از تمرین یا ورزش خود علاقه دارید، با ارائه دهنده خود صحبت کنید.

چگونه می توانم از ماهیچه هایم مراقبت کنم؟

لاکتات باعث درد در عضلات شما نمی شود. همچنین باعث آسیب نمی شود.

به طور کلی، قبل از شروع هر گونه فعالیت بدنی شدید، مطمئن شوید که خوب تمرین کشش و گرم کردید. افزایش انعطاف پذیری کلی شما به جلوگیری از آسیب های عضلانی کمک می کند. هرچه بیشتر عضلات خود را با کشش تدریجی آنها کار کنید، انعطاف پذیری و قدرت بیشتری در هنگام حرکت خواهید داشت.

خلاصه

لاکتات شهرت بدی دارد. اکثر مردم فکر می کنند که این یک عارضه جانبی دردناک تمرین است که باعث می شود عضلات شما درد و سوزش داشته باشند. درواقع خلاف این موضوع صحت دارد. بدن شما از اسید لاکتیک به‌عنوان منبع سوخت استفاده می‌کند و برای سیگنال دادن به جایی که نیاز به بهبودی دارید، استفاده می‌کند.

اگرچه اسیدوز لاکتیک ناشی از استفاده بیش از حد از عضلات شما نیست، اما یک عارضه جدی ناشی از سایر شرایط سلامتی است. با متخصص خود در مورد اینکه چگونه می توانید از آن اجتناب کنید و چه علائمی باید مراقب باشید صحبت کنید.