تأثیر ارگوژنیک اسیدهای آمینه های تکی بر رشد و تکامل عضله همواره بین محققان و ورزشکاران این سوال به وجود می آید، آیا اسیدهای آمینه تکی بر رشد و تکامل عضله تأثیر ارگوژنیک دارد؟؟ رسماً ادعا شده است خوردن اسیدهای آمینه یا گروهی از اسیدهای آمینه خاص موجب افزایش قدرت و گسترش عضلات می‌شود. نشان
پروتئین مورد نیاز ورزشکاران قدرتی توانی با شدت‌های زیادی که ورزشکاران قدرتی توانی روزانه تمرین می‌کنند، بدن و عضلات اسکلتی آن‌ها با چالش‌های جدی روبه‌رو می‌شود. این چالش پارگی هایی در عضلات اسکلتی ایجاد می‌کند که ترمیم و بازسازی بعدی بافت را تحریک می‌کند. اسیدهای آمینه‌ای که در بدن سنتز می‌شوند یا از هضم و
نیاز ورزشکاران استقامتی به ویتامین‌ها و املاح معدنی ورزشکاران استقامتی به مقادیر بیشتری از مواد مغذی گوناگون از جمله برخی ویتامین‌ها و املاح معدنی در مقایسه با افراد غیرفعال نیاز دارند، اما ویتامین‌ها و املاح معدنی ویژه‌ای هستند که برای ورزشکاران استقامتی در مقایسه با ورزشکاران تیمی یا قدرتی/ توانی، اهمیت بیشتری دارند. هرچند همه
خوردن چربی هنگام فعالیت‌های استقامتی بر خلاف آثار منفی خوردن چربی هنگام فعالیت ورزشی استقامتی، برخی پژوهش‌ها نشان داده‌اند که خوردن تری گلیسریدهای زنجیره متوسط (MCTs) می‌تواند برای ذخیره نگه‌داشتن ذخایر کربوهیدراتی آندوژنز (درون زا) و افزایش عملکرد استقامتی مفید باشد. ادعا شده است تری گلیسریدهای زنجیره متوسط می‌توانند به همان سرعت گلوکز درون زا
محاسبه چربی مورد نیاز روزانه ورزشکاران استقامتی در ورزشکاران استقامتی، چربی مورد نیاز معمولاً پس از تعیین کربوهیدرات و پروتئین مورد نیاز محاسبه می‌شود. کربوهیدرات‌ها سوخت اصلی ورزش‌های استقامتی به شمار می‌رود و از پروتئین‌ها نیز برای ترمیم بافت‌های عضلانی پس از فعالیت‌های طولانی مدت، به ویژه ورزش‌هایی که در آن وزن بدن حمل می‌شود،
تاثیر خوردن پروتئین پیش از فعالیت‌های استقامتی اگر غذاهای پر پروتئین در قالب یک وعده غذایی، ۲ تا ۴ ساعت پیش از شروع فعالیت ورزشی استقامتی خورده شوند، در احساس اشباع و کندی فرآیند هضم و جذب مؤثراند و در نتیجه مقادیر انرژی را برای یک دوره زمانی طولانی تر حفظ می‌کنند. همچنین برخی مطالعات