اهمیت آب در بدن آب به‌ خاطر بسیاری از فرآیندهای فیزیولوژیکی که در بدن رخ می‌دهند، از اهمیت فوق‌العاده‌ای برخوردار است. بنابراین، جای تعجب نیست که محتوای آب بدن برای اجرای ورزشی یک اصل است. به‌عبارت ‌دیگر، می‌توان گفت آب حیاتی‌ترین عامل در عملکرد ورزشی است که اغلب اوقات از سوی ورزشکاران نادیده گرفته می‌شود.

ارتباط بین شدت فعالیت ورزشی و متابولیسم چربی ها تولید انرژی هنگام فعالیت ورزشی به ویژه فعالیت شدید، در درجه اول به در دسترس بودن کربوهیدرات وابسته است. زمانی که ذخایر کربوهیدرات کاهش می یابد، شدت فعالیت ورزشی نیز کاسته می‌شود. با کاهش شدید فعالیت ورزشی، سهم چربی‌ها در تامین انرژی افزایش می‌یابد. تصور می

مشکلات فیزیولوژیکی و عملکردی وابسته به کاهش وزن سریع متاسفانه برخی ورزشکاران برای کاستن سریع وزن خود دست به اقدام‌های مانند آب نخوردن و انجام فعالیت ورزشی با لباسهای مخصوص پلاستیکی می‌زند که جریان هوا را در سطح بدن کاهش می‌دهند. همزمانی این دو اقدام پیامدهای خطرناک به دنبال دارد. چنانچه ۱ تا ۲ درصد

مطالعات در زمینه بیکربنات سدیم هنگام فعالیت های ورزشی خیلی شدید عمدتاً در اثر افزایش اسید لاکتیک موجود در عضله و کمتر شدن PH عضله، یون هیدروژن انباشته می گردد. افزایش اسیدوز درون سلولی به کاهش نیروی تولیدی می انجامد که احتمالاً دلیل آن اختلال در زوج تحریک انقباض و چرخه پلی ارتباط و مهار

واژه هایی برای چربی ها واژه هایی ممکن است برای نشان دادن چربی های موجود در فهرست غذاهای مختلف استفاده شوند مانند : چربی های حیوانی یا روغن ها، لیپیدها، روغن های غیراشباع، چربی‌های اشباع، چربی ها یا روغن های گیاهی، اسیدهای چرب. چربی های اشباع  و غیر اشباع هرچند مهمترین پیام این مطلب برای

  ارتباط بین عملکرد مواد مغذی و اکسیژن بدون شک فعالیت می تواند وضعیت آهن خون را تغییر دهد که این وضعیت نیز سبب تغییر عملکرد بدنی می شود. مطالعه روی ۷۴۷ ورزشکار و ۱۰۴ غیر ورزشکار نشان داد، ورزشکاران استقامتی سطوح هماتوکریت و هموگلوبین کمتری نسبت به ورزشکاران توانی و ترکیبی دارند. مطالعه مذکور