هورمون‌های تیروئیدی و پاسخ به فعالیت ورزشی

هورمون‌های تیروئیدی و پاسخ به فعالیت ورزشی

هورمون‌های تیروئیدی و پاسخ به فعالیت ورزشی غده تیروئید سه هورمون ترشح می‌کند. کلسی‌تونین توسط سلول‌های پیرافولیکولی ترشح می‌شود و در تنظیم تعادل کلسیم درگیر می‌شود. غده تیروئید همچنین تیروکسین تیفوس (T4) و تری یدوتیرونین (T3) را نیز ترشح می‌کند. این هورمون‌ها از ید و اسید آمینه تیروزین ساخته می‌شود. ترشح این هورمون‌ها توسط هورمون

هورمون‌های تنظیمی مایعات

هورمون‌های تنظیمی مایعات

هورمون‌های تنظیمی مایعات حفظ مایعات بدن و تعادل الکترولیت‌ها از راه سیستم درون‌ریز تنظیم می‌شوند. این‌ موضوع از اهمیت زیادی هنگام فعالیت ورزشی طولانی‌ مدت یا انجام فعالیت ورزشی در محیط داغ یعنی زمانی‌ که افراد در معرض خطر زیاد دهیدراسیون (دفع آب بدن از طریق تعریق فراوان) هستند، برخوردار است. در تلاش به ‌منظور

انسولین و پاسخ به فعالیت ورزشی

انسولین و پاسخ به فعالیت ورزشی

انسولین و پاسخ به فعالیت ورزشی انسولین، هورمونی پروتئینی است که توسط سلول‌های بتای جزایر لانگرهانس موجود در لوزالمعده ترشح می‌شود. عمل اصلی انسولین عبارت است از تنظیم متابولیسم گلوکز در همه بافت‌ها به‌ جز مغز. این بدان معنی است که برداشت گلوکز توسط چربی و بافت عضلانی (هر دو) تسهیل و افزایش می‌یابد. گلوکزی

مطالعات انجام ‌شده در زمینه کربوهیدرات

مطالعات انجام ‌شده در زمینه کربوهیدرات

مطالعات انجام ‌شده در زمینه کربوهیدرات از زمانی ‌که به ‌خوبی ثابت شده ‌است که کربوهیدرات می‌تواند عملکرد و برگشت به حالت اولیه یک ورزشکار را بالا ببرد، تحقیقات مدرن امروزی بر خصوصیات و ارزیابی بهتر نوع، ترکیب و میزان کربوهیدرات برای ارسال مؤثرتر انرژی به عضلات در حال کار ورزشکار تمرکز کرده‌اند (به‌عنوان مثال،

تغییرات ترکیب بدنی

تغییرات ترکیب بدنی

  تغییرات ترکیب بدنی ترکیب بدن تغییر می‌کند و تغذیه و فعالیت ورزشی بر این تغییر اثر دارد. قانون کلی برای وزن بدون چربی (شامل توده استخوانی) استفاده کردن یا از دست دادن آن است. انسان به‌ طور شگفت‌ انگیزی سازش ‌پذیر است و به‌ سرعت با محیط و فعالیت‌ها سازگار می‌شود. برای نمونه، استخوان

ناهنجاری‌های تغذیه‌ای

ناهنجاری‌های تغذیه‌ای

  ناهنجاری‌های تغذیه‌ای هنوز به ‌روشنی معلوم نیست که ورزشکاران نسبت به غیر ورزشکاران بیشتر در معرض خطر ابتلا به ناهنجاری‌های تغذیه‌ای قرار داشته باشند. در مطالعه‌ای که در مورد هر دو گروه انجام گرفت، آشکار شد خطر ابتلا به ناهنجاری‌های تغذیه‌ای، ارتباط چندانی با ورزشکار یا غیر ورزشکار بودن آزمودنی ندارد. یافته‌های مشابهی در