فعالیت ورزشی در سرما بر خلاف بیماری هایی گرمایی، بسیاری از آسیب‌های ناشی از سرما می توانند با کنترل رفتار هنگام فعالیت ورزشی، رخ ندهند. انسان می تواند با پوشش مناسب، خودش را در مقابل خطرهای سرمایی ایمن کند و از گزند محیط آسیب رسان در امان بماند. امروزه با پیشرفت هایی که در طراحی

فشار سرمایی عوامل موثر در کاهش دما وقتی فردی در معرض سرما – اعم از اینکه هوای سرد باشد یا آب سرد قرار می گیرد گرما از بدن به محیط انتقال می یابد. در این شرایط، انتقال گرما از مرکز بدن به پوست و از پوست به محیط افزایش می‌یابد. بیشتر گرمایی که از پوست

  سیستم ایمنی و فعالیت ورزشی پاسخ ایمنی به فعالیت ورزشی،  موضوعی است که روز به روز علاقمندی و توجه خاصی به خودش جلب می کند و دلیل آن چیزی نیست جز آنکه تمرین های شدید ورزشی، استعداد ورزشکاران را به عفونت به ویژه عفونت های مجاری تنفسی فوقانی، زیاد می کند. با وجود این،

هورمون ها و فعالیت ورزشی نشان داده شده است که فعالیت ورزشی، محرک قوی سیستم درون ریز است. پاسخ هورمونی به یک جلسه فعالیت ورزشی شدید نشان می دهد که هورمون ها در فرآیند های بازیافت و دگرگونی های که بعد از فعالیت ورزشی رخ می دهند، درگیر می‌شوند. محرک فعالیت ورزشی، در الگویی ترشح

  سیستم سوخت و سازی و فعالیت ورزشی بسیاری از سازگاری های فیزیولوژیکی ناشی از تمرینهای درازمدت با گسترش توانایی تولید انرژی بیشتر در ارتباط است. این انرژی برای کارآمدی بیشتر استفاده می شود، سازگاری های ناشی از تمرین ها با نوع تمرین های انجام شده جنبه اختصاصی دارد. تمرینهای استقامتی به تغییرات متابولیکی (

  منبع انرژی اکسیداتیو(هوازی) در تولید ATP، سیستم انرژی اکسیداتیو، اکسیژن مصرف می کند، از این رو به عنوان یک منبع انرژی هوازی شناخته شده است. تولید ATP به روش اکسایشی در درون میتوکندری های همه سلول ها امکان پذیر است. در عضلات اسکلتی، میتوکندری ها در مجاورت میوفیبریلها و در سرتاسر سارکو پلاسم مستقرند.