اسید های چرب و فرآیندهای التهابی

اسید های چرب و فرآیندهای التهابی :

آلفا لینولنیک اسید (ALA)، دکوساهگزانوئیک اسید(DHA) و ایکوساپنتانوئیک اسید(EPA) اسیدهای چرب امگا ۳ هستند که به طور فراوان در ماهی های آبهای سرد مثل ساردین، سالمون، ماکرل،هرینگ، تن و روغن ماهی و بعضی جلبک ها وجود دارد. آلفا لینولینک اسید (ALA) اسید چرب امگا ۳ دیگری است که به مقدار زیادی در بذر کتان و گردو و روغن های سویا و کانولا وجود دارد‌.

DHA ، ALA و EPA باعث جلوگیری از تبدیل اسید آراشیدونیک به سری دو پروستاگلاندین ها و تولید ترومبوکسان های جایگزین ایکوزانوئید های التهابی می‌شوند. آراشیدونیک منحصراً از منابع حیوانی به دست می آید.

لینولئیک اسید که در روغن گلرنگ و دیگر روغن ها یافت می شود پیش ساز ARA است، بنابراین مصرف آن باید در بیماران روماتوئیدی محدود شود. از لحاظ تئوری فرد می تواند اسید های چرب w6 را با w3 با افزایش مصرف جایگزین کند که این به نوبه خود باعث افزایش سنتز پروستاگلاندینها و ترومبوکسان های ضد التهابی می شود. به طور مشابه کاهش مقادیر ARA باعث به حداقل رسیدن التهاب و افزایش مزایای مکمل روغن ماهی می شود.

مطالعاتی که در طی ۲۰ سال گذشته وجود دارد نشان از تغییرات مفید در متابولیسم ایکوزانوئید ها با مصرف مکمل روغن ماهی در بیماران آرتریت روماتئوئید می دهد. اگرچه روغن ماهی در مطالعات کوتاه مدت اثرات ضد التهابی دارد، این اثرات در درمان طولانی مدت به خاطر کاهش تعداد سلول هایT خود واکنش به واسطه آپوپتوزیس ناچیز می شود. یک رژیم که حاوی یک تا دو بار در هفته ماهی یا مکمل w3 ( دوز روزانه تقریباً بیشتر از ۵۰۰ میلی گرم برای EPA  و۳۰۰ میلی گرم برای DHA) برای افراد توصیه می شود.

با این وجود طبق  نظر FDA ماهی های با محتوای جیوه بالا مثل کوسه، اره ماهی و Tile fish باید محدود شود. روغن بذر کتان حاوی آلفا لینولنیک اسید (w3 ) است میتواند بعد از هضم به EPA تبدیل شود که به اندازه روغن ماهی در پیشگیری از تبدیل آراشیدونیک به ایکوزانوئید موثر است.