وانادیل سولفات

وانادیل سولفات با نام های دیگر وانادیوم، سولفات وانادیل، موسکاریا آمانتیا، آماوادین، متاوانادات سدیم، ارتوانادات سدیم شناخته می شود.

وانادیال سولفات به عنوان یک عنصر کمیاب در نظر گرفته می شود. کشف آن به شمیدان سوئدی، نیلز گابریل سفتستروم نسبت داده میشود که آن را وانادیوم برگفته از الهه زیبایی شمال اروپا وانادیل نامگذاری کرد. وانادیل در مواد غذایی مانند قارچ، صدف دریایی، فلفل سیاه، جعفری، بذر شوید و غلات یافت میشود.

وانادیل سولفات به عنوان یک ماده مغذی ضروری در رژیم های غذایی انسانی در نظر گرفته میشود. با این حال، بحث های زیادی در ارتباط با آن در میان کارشناسان وجود دارد. وانادیل، ماده مغذی ضروری برای برخی حیوانات است، برای مثال عوارض جانبی ناشی از کمبود آن بر مرغ ها در استخوان، پر و خون آن ها توسعه می یابد. وانادیول، به عنوان یک عامل در انواع آنزیم ها نقش بازی می کند و برخی مطالعات نشان داده اند که موجب تقلیل اعمال انسولین می شود. عقیده بر این است که این تاثیر، موجب تولید یک نوع از اثرات مفید بر کنترل گلوکز خون و احتمالآ ترکیب بدن می شود.

اشکال گوناگون وانادیول به طور معمول، جهت بازاریابی مکمل های رژیمی برای کاهش وزن و بهبود ترکیب بدن به آن ها اضافه می شود.

ورزشکارانی که قصد بهبود ترکیب بدنی را دارند ممکن است، وانادیال سولفات را استفاده کنند.

میزان مصرف: RDA برای وانادیل وجود ندارد. با این حال مصرف روزانه ۱۰۰ الی ۱۰ میکروگرم کافی در نظر گرفته می شود. میانگین رژیم غذایی حاوی ۱۸ الی ۶ میکروگرم وانادیل در روز است. در پژوهش های علمی مرتبط با افراد دیابتی، میزان مصرف درمانی، اغلب ۳۰۰ الی ۱۰۰ میکروگرم استفاده می شود. دیگر راهکار مکملی متدوال استفاده شده در پژوهش های بالینی، ۵۰ میکروگرم به صورت مصرف دوبار در روز است.

عوارض: وانادیل به نظر سمی نمی باشد. با این حال برخی عوارض ملایم مانند، دل پیچه و دردهای شکمی، اسهال با میزان مصرف بالاتر ۱۰۰ الی ۵۰ میگروگرم گزارش شده است.