عواملی که بر شاخص گلایسمیک غذا تاثیر می گذارد عواملی که بر GI یک غذا تاثیر می گذارند عبارتند از: اندازه ذره غذا، ساختار بیوشیمیایی، کربوهیدرات (نسبت آمیلوز به آمیلوپکتین) و وجود چربی، قند، پروتئین و فیبر. ۱. ذره غذا، پردازش غذا از ذره غذا می کاهد و کار را برای آنزیم‌های گوارشی برای دستیابی

شاخص گلایسیمی چگونه محاسبه می شود با خوردن بخشی از غذایی که ۵۰ گرم کربوهیدرات دارد و آن هم توسط ده فرد سالم و تندرست یا بیشتر خورده شود، مقدار GI غذا سنجیده می شود. برای مثال برای آزمون سیب زمینی تنوری، باید ۲۵۰ گرم سیب زمینی بخورید که حاوی ۵۰ گرم کربوهیدرات می باشد.

ذخیره شدن گلوکز رژیم های غذایی پرکربوهیدرات این امکان را به وجود می‌آورند تا مقدار زیادی گلوکز و سایر مونوساکارید ها از خون برداشته شوند. مقداری از این گلوکز برداشتی بلافاصله استفاده می شود، اما مقداری از آن برای استفاده ی بعدی ذخیره میشود. ذخیره شدن گلوکز پس از خوردن یک وعده یا میان وعده

شاخص قندی برای توصیف دقیق تر تاثیرای که غذاهای گوناگون بر مقادیر قند خون دارند، دانشمندان، شاخص گلایسمیک (قندی) (GI) را توسعه داده‌اند. هر چند مفهوم GI در اصل برای کمک به افراد دیابتی برای کنترل مقادیر قند خونشان گسترش یافته، اما برای کسانی که به طور منظم در فعالیت های ورزشی شرکت می‌کنند و

مصرف پروتئین اضافی در بدنسازها بدنسازها اغلب برای افزایش توده عضلانی خود از پودرهای پروتئینی یا پودرهای اسیدآمینه استفاده می کنند. با این حال، مطالعات انجام شده به روشنی نشان می دهند که مقدار پروتئین مورد نیاز بدن، به مراتب کمتر از میزان مصرف شده توسط ورزشکاران است. توانایی بدن در استفاده از پروتئین برای

پاسخ تستوسترون به فعالیت‌های ورزشی درازمدت ارتباط بین قدرت، توده عضلانی و مقادیر تستوسترون به طور کامل شناخته نشده است. فرض بر این است که غلظت های استراحتی زیاد تستوسترون می‌تواند تولید بافت خالص بدن را افزایش یا تسهیل کند. دلیل این امر در درجه اول می تواند استفاده گسترده از آنابولیک استروئیدها از سوی