عناصر کمیاب

عناصر کمیاب

اهمیت مواد معدنی ( عناصر) کمیاب در عملکرد های بیولوژیکی متعدد و تاثیر آنها بر تندرستی و عملکرد در طول دو دهه گذشته بسیار مورد توجه قرار گرفته است. این موضوع عمدتا به دلیل وجود روش هایی تحلیلی برای اندازه گیری و ارزیابی نقش این عناصر است ، که در مایعات بدن و بافت ها به صورت ذرات ریز و میکروسکوپی وجود دارند.

پیشرفت های فناوری جدید بینشهایی جدیدی را در مورد وضیعیت مواد معدنی کمیاب امکان پذیر ساخته است. جنبه های عملکردی و بیولوژیک یرخی از عناصر کمیاب، و آثار احتمالی فعالیت ورزشی بر نیازمندی های این عناصر به طور خلاصه مورد بحث قرار خواهد گرفت؛ این عناصر عبارت اند از :

مس

کرومیوم

سلنیوم

وضعیت عناصر کمیاب

در گذشته ،بیشتر مطالعات انجام شده در زمینه علوم ورزشی به درشت مغذی ها، یعنی کربوهیدرات، چربی، پروتئین  و آب  پرداخته اند. بدین ترتیب، مصرف، عملکرد و ذخیره این درشت مغذی ها تا حدود زیادی از طریق ریز مغذی هایی مانند عناصر کمیاب انجام می شود، که می تواند عملکرد های بیوشیمیایی و فیزیولوژیک و در برخی اوقات تندرستی را تحت تاثیر قرار دهد. مطالعه عناصر، کمیاب مشکل است.  [امروزه ] می توان از سرم، بافت مو، انگشت پا، مدفوع، ادرار و تعرق نمونه گیری کرد. چگونه این نمونه ها میتوانند وضعیت کل بدن را نشان دهند؟ تجزیه و تحلیل چهار نوع نمونه اول ممکن است وضعیت محل ذخیره را نشان دهد که نمونه ها از آن گرفته شده است.  سه نوع نمونه آخر، می تواند اثر فشار جسمانی را بر عناصر کمیاب نشان دهد و در نتیجه، برخی اوقات درباره میزان کاهش ناشی از فعالیت ورزشی و نیازمندی روزانه احتمالی آنها اطلاعاتی را در اختیار ما قرار می‌دهد. به هر حال، افزایش دفع آنها در مورد وضعیت بافتهای مختلف، اطلاعاتی به ما نمی دهد.

پیشرفت علم در بیست سال گذشته نشان داده است که محل نمونه گیری های مختلف می‌توانند نشان دهنده کمبود مواد معدنی مختلفی باشند. این موضوع که با یک اندازه گیری ساده از خون، بتوان هم مواد معدنی و هم وضعیت عناصر کمیاب را تعیین کرد، کار را برای پزشکان افراد ورزشکار بسیار پیچیده کرده است.