کارنوزین

کارنوزین

بررسی اجمالی

کارنوزین یک دی پپتید یا ترکیبی است (یک بلوک سازنده پروتئین است که به طور طبیعی در بدن تولید می شود) که از دو اسید آمینه مرتبط تشکیل شده است: بتا آلانین و هیستیدین. این ترکیب در بافت های فعال بدن از جمله ماهیچه، قلب و مغز یافت می شود. سطوح کارنوزین نقش مهمی در قدرت و عملکرد عضلات دارد.

کارنوزین برای بسیاری از عملکردهای طبیعی بدن مهم است. علاقه به استفاده از آن برای جلوگیری از پیری وجود دارد، زیرا به نظر می رسد مواد شیمیایی خاصی را که ممکن است در روند پیری نقش داشته باشند را مسدود می کند. سطح کارنوزین در بدن نیز ممکن است با افزایش سن کاهش یابد.

مردم از کارنوزین برای پیری، دیابت، اوتیسم، نارسایی قلبی، افسردگی و بسیاری از بیماری‌های دیگر استفاده می‌کنند، اما شواهد علمی خوبی برای حمایت از این موارد وجود ندارد.

کارنوزین، ال‌کارنوزین نیز نامیده می شود. این را با ال کارنیتین اشتباه نگیرید. اینها یکی نیستند.

موارد استفاده و اثربخشی

اوتیسم. به نظر نمی رسد مصرف خوراکی ال‌کارنوزین باعث بهبود علائم اوتیسم در کودکان شود.

علاقه به استفاده از کارنوزین برای تعدادی از اهداف دیگر وجود دارد، اما اطلاعات قابل اعتماد کافی برای گفتن اینکه آیا ممکن است مفید باشد وجود ندارد.

اثرات جانبی

هنگام مصرف خوراکی: ال‌کارنوزین احتمالاً بی خطر است. به طور ایمن در دوزهای ۲۰۰-۱۵۰۰ میلی گرم در روز استفاده می شود. معمولاً به خوبی تحمل می شود.

هنگامی که روی پوست استفاده می شود: اطلاعات قابل اعتماد کافی برای اطلاع از بی خطر بودن ال‌کارنوزین یا عوارض جانبی آن وجود ندارد.

اقدامات احتیاطی و هشدارهای ویژه

هنگام مصرف خوراکی: کارنوزین احتمالاً بی خطر است. به طور ایمن در دوزهای ۲۰۰-۱۵۰۰ میلی گرم در روز استفاده می شود. معمولاً به خوبی تحمل می شود.

هنگامی که روی پوست استفاده می شود: اطلاعات قابل اعتماد کافی برای اطلاع از بی خطر بودن کارنوزین یا عوارض جانبی آن وجود ندارد.

بارداری و شیردهی: اطلاعات قابل اعتماد کافی برای دانستن اینکه آیا ال‌کارنوزین برای استفاده در دوران بارداری یا شیردهی بی خطر است وجود ندارد.

جراحی: کارنوزین ممکن است بر سطح قند خون تأثیر بگذارد و ممکن است در کنترل قند خون در حین و بعد از جراحی اختلال ایجاد کند. حداقل ۲ هفته قبل از جراحی برنامه ریزی شده مصرف ال‌کارنوزین را متوقف کنید.

مزایا عملکرد کارنوزین در ورزشکاران

کارنوزین شروع خستگی را مهار می کند. ال‌کارنوزین  یک بافر است، که pH را کاهش می دهد و کمک میکند عضلات به کار خود ادامه دهند. غلظت بالای کارنوزین منجر به بافر موثرتر، خاصیت ارتجاعی عضلانی بیشتر و تاخیر یا پیشگیری از خستگی عضلانی می شود. ورزشکاران، هر چه  دیرتر یا کمتر خسته شوند، سود بیشتری خواهند برد.

در این ترکیب محتاط باشید

داروهای دیابت (داروهای ضد دیابت) با کارنوزین تداخل دارند.

ال‌کارنوزین ممکن است سطح قند خون را کاهش دهد. مصرف کارنوزین همراه با داروهای دیابت ممکن است باعث کاهش بیش از حد قند خون شود. قند خون خود را از نزدیک کنترل کنید.

دوز

ال‌کارنوزین اغلب توسط بزرگسالان در دوزهای ۵۰۰-۲۰۰۰ میلی گرم خوراکی روزانه تا ۱۲ هفته استفاده می شود. همچنین در قرص‌ها و کرم‌های دهان استفاده می‌شود. با یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی صحبت کنید تا بدانید چه نوع محصول و دوز ممکن است برای یک بیماری خاص بهترین باشد.