توزیع عناصر در بدن

توزیع عناصر در بدن

در در انسان فراوان ترین عناصر عبارتند از اکسیژن ۶۵ درصد کربن ۱۸ درصد هیدروژن ۱۰ درصد و نیتروژن ۳ درصد.

این عناصر با یکدیگر تقریباً ۹۶ درصد وزن بدن را تشکیل می دهند. این عناصر به عنوان عناصر اصلی ۵ تا ۶ ماده غذایی پایه کربوهیدرات ها، چربی ها، پروتئین ها، ویتامین ها، املاح معدنی و آب انجام وظیفه می‌کنند و واحدهای ساختمانی بیشتر موادی را که در بدن فعالیت بیولوژیکی دارند، می سازند.

دیگر گروه مواد مغذی عبارتند از: املاح معدنی اصلی مثل عنصر کلسیم (۱/۵ درصد) فسفر ( ۱ درصد ) پتاسیم (۰/۴ درصد) سولفور ( ۰/۳ درصد) سدیم و کلر ( ۰/۲ درصد) و منیزیوم.

توزیع عناصر در بدن

همچنین عناصر معدنی نا آشنای دیگری نیز مثل وانادیوم، طلا، نقره، سیلیکون، مولیبدنوم، منگنز، مس، کبالت، سلنیوم، کرومیوم، تین و حتی آرسنیک وجود دارند که در بدن به مقدار ناچیزی یافت می شوند و معمولاً به عنوان بخش های مکمل پروتئین های کاتالیزوری یا آنزیم ها و واکنش های آنها عمل می کنند. برای مثال، مس (Cu) بخش تکمیلی آنزیم هایی را تشکیل می‌دهد که با جذب و متابولیسم آهن معدنی همراه است. مس همچنین در رهایش کلسترول از کبد نیز درگیر می‌شود، به انعقاد خون کمک می‌کند، و زمانی که به آنزیمهای معین می پیوندد، در سنتز میانجی های شیمیایی (نوروترانسمیترها) مهم مشارکت می‌کند.

مقدار نوسازی زیاد برخی عناصر:

• محتوای املاح معدنی بدن ثابت باقی نمی‌ماند بلکه برخی عناصر به طور پیوسته جایگزین می شوند. برای مثال، در جریان دوره رشد، کلسیم یک حالت تراوشی دائمی دارد؛ به این معنی که کلسیم بیشتر استفاده می شود تا آنکه به مصرف برسد. بنابراین، نوسازی گسترده‌ای در استخوان در جریان سالهای نخستین زندگی رخ می دهد. هنگام نوجوانی، توده اسکلتی تا بیشتر از ۳۲ درصد وزن بدن را تشکیل میدهد.