گلیکوژن عضله

گلیکوژن عضله

گلیکوژن عضلات  آماده ترین منبع انرژی برای کار عضلانی است. مقدار گلیکوژنی که در کل عضلات بدن ذخیره میشود در افراد کم تحرک حدود ۳۰۰ گرم است که می تواند در افراد ورزیده از طریق ترکیب فعالیت ورزشی و رعایت رژیم غذایی پر کربوهیدرات، تا حدود ۵۰۰ گرم افزایش یابد.

بنابرین، کل کربوهیدرات ذخیره شده درون عضلانی ممکن است معادل ۱۲۰۰ تا ۲۰۰۰ کیلو کالری باشد.

میزان آزاد سازی گلیکوژن عضله برای تولید انرژی مورد نیاز انقباض عضله به وضعیت تمرین ورزشکار و نیز مدت و شدت فعالیت ورزشی بستگی دارد.

گلیکوژن عضلات برای ورزشکاران خیلی مهم است، زیرا  تقریبا تمام کربوهیدراتی که هنگام مسابقه های ورزشی مصرف می شود، از این ذخیره گلیکوژن برداشت می شود.

گلیکوژن عضله کربوهیدرات پیچیده است که از چند مولکول گلوکز تشکیل شده است. گلیکوژن در تمام عضلات یافت می‌شود اما بیشترین مقدار آن در عضلاتی وجود دارد که به طور مرتب ورزش می کنند.

زمانی که به سوخت نیاز است، به ویژه هنگام فعالیت های بدنی و تمرین های شدید و اجرا های ورزشی، گلیکوژن عضلات به گلوکز تجزیه می شود و به عنوان یک سوخت جایگاهی در عضله فعال استفاده می شود. این به آن معنی است که گلیکوژن عضله، بسیار نزدیک به جایی که استفاده می شود، ذخیره می گردد. بنابراین، گلوکزی که وارد بیشتر سلولها می شود دیگر نمی تواند سلول ها را ترک کند. به همین دلیل گلیکوژن موجود در یک عضله نمی تواند به سایر عضلات یا سلول های عصبی راه یابد. هورمون های استرسی که هنگام فعالیت های ورزشی و تنها آزاد می‌شوند، فرایند تجزیه گلیکوژن را آسان می کنند.