مصرف پروتئین پس از فعالیت ورزشی استقامتی آیا پروتئین برای بازیافت پس ‌از فعالیت ورزشی استقامتی ضروری است؟؟ هر چند خوردن پروتئین‌ها به‌ اندازه خوردن کربوهیدرات‌ها خیلی مهم نیست، ولی خوردن پروتئین پس ‌از فعالیت ورزشی استقامتی به فرایند بازیافت کمک می‌کند. چندین عمل را به خوردن پروتئین پس‌ از ورزش استقامتی نسبت داده‌اند که

مصرف کربوهیدرات قبل ‌از فعالیت‌های استقامتی پژوهش‌ها نشان داده‌اند خوردن کربوهیدرات در ساعات مانده به یک جلسه تمرین یا یک مسابقه‌ی استقامتی، برای عملکرد مطلوب به‌ ویژه هنگام فعالیت‌هایی که بیشتر از ۲ ساعت به درازا می‌انجامد، بسیار مهم است. خوردن کربوهیدرات پیش‌ از یک فعالیت ورزشی، گلوکز خون را افزایش می‌دهد که به ذخیره

گازهای روده ای و نفخ هوا معمولاً بلعیده می‌شود و گازهای دیگری طی فرآیندهای گوارشی و باکتری‌ها در مجرای گوارشی تولید می‌شوند. گازهای روده‌ای شامل نیتروژن(N2)، اکسیژن(O2)، هیدروژن(H2) و در بعضی افراد متان(CH4) می‌باشند. به ‌طور طبیعی حدود ۲۰۰ میلی‌لیتر گاز در روده وجود دارد و هر فرد هر روز به ‌طور متوسط ۷۰۰ میلی‌لیتر

کالری مورد نیاز تمرین ورزشکاران استقامتی میزان کالری هزینه‌ای ورزش‌های مختلف استقامتی متفاوت است. انرژی مورد نیاز فرد با توجه به رشته ورزشی، شدت و مدت فعالیت و وزن بدن ورزشکار برآورد می‌شود. با وجود این، اغلب به ‌لحاظ فیزیکی و به ‌لحاظ منطقی برای یک ورزشکار ممکن نیست که انرژی هزینه‌ای اش با انرژی

پروتئین مورد نیاز ورزشکاران استقامتی سال‌هاست که درباره پروتئین مورد نیاز ورزشکاران به ‌ویژه ورزشکاران قدرتی و توانی بحث و جدل وجود دارد. با وجود این، پروتئین برای ورزشکاران استقامتی نیز مهم است برخلاف عقاید رایج، پژوهش‌های جدید نشان می‌دهند که ورزشکاران استقامتی در عمل به پروتئین بیشتری نیاز دارند تا هم‌ قطاران مقاومتی خود.

بارگیری کربوهیدرات ورزشکار استقامتی پیش‌از مسابقه بارگیری کربوهیدرات اغلب به‌ عنوان روشی مؤثری برای به حداکثر رساندن ذخایر کربوهیدرات پیش ‌از یک رویداد استقامتی بیان ‌شده است. افزایش مقادیر گلیکوژن عضله می‌تواند زمان تا درماندگی را افزایش دهد و بنابراین، مانع از تهی شدگی می‌شود یا آن را به تاخیر می‌اندازد. در ۶ تا ۷