پاسخ کورتیزول به فعالیت ورزشی پاسخ کوتاه‌ مدت کورتیزول به یک جلسه تمرین مقاومتی به ‌نظر می‌رسد که با حجم تمرین‌ها در ارتباط باشد. در وزنه‌ برداران نخبه‌ای که با ۲۰ ست با ۱ تکرار بیشینه را اجرا کرده بودند، غلظت کورتیزول آن‌ها نسبت به میزان استراحتی، افزایش نداشته ‌است. با وجود این، زمانی‌ که

  تغییرات ترکیب بدنی ترکیب بدن تغییر می‌کند و تغذیه و فعالیت ورزشی بر این تغییر اثر دارد. قانون کلی برای وزن بدون چربی (شامل توده استخوانی) استفاده کردن یا از دست دادن آن است. انسان به‌ طور شگفت‌ انگیزی سازش ‌پذیر است و به‌ سرعت با محیط و فعالیت‌ها سازگار می‌شود. برای نمونه، استخوان

مطالعات انجام ‌شده در زمینه آغوز برای سلامتی کلی ورزشکاران و همچنین ترکیبات افزایش دهنده رشد و ضد بیماری است که تصور می شود، سرعت زمان برگشت به حالت اولیه در طول دوره های شدید تمرین و مسابقه را تسهیل می کند. حدود ۱۵۰گرم در لیتر آغوز (BC) محتوی ۳-۴ برابر پروتئین بیشتر، نسبت به شیر

  ناهنجاری‌های تغذیه‌ای هنوز به ‌روشنی معلوم نیست که ورزشکاران نسبت به غیر ورزشکاران بیشتر در معرض خطر ابتلا به ناهنجاری‌های تغذیه‌ای قرار داشته باشند. در مطالعه‌ای که در مورد هر دو گروه انجام گرفت، آشکار شد خطر ابتلا به ناهنجاری‌های تغذیه‌ای، ارتباط چندانی با ورزشکار یا غیر ورزشکار بودن آزمودنی ندارد. یافته‌های مشابهی در

ویتانیا سومنیفرا ویتانیا سومنیفرا یا آشواگاندا یک بوته سبز یافت ‌شده در مناطق خشکی شرق میانه آسیا است که با نام های جینسینگ هندی و گیلاس زمستانی شناخته می شود. به‌ طور معمول در سیستم طب سنتی هند، برای درمان طیف وسیعی از بیماری‌ها استفاده می‌شود. ویتانیا سومنیفرا حاوی چندین آلکالوئید استروئیدی، ویدآنولیدها و سیتوندوسایدها،

کورتیزول کورتیزول، هورمونی استروئیدی است که توسط بخش قشری غدد فوق کلیوی سنتز و رها می‌شوند و در انسان، هورمون گلوکوکورتیکوئید اصلی است. سنتز آن توسط هورمون آدرنوکورتیکوتروپین (ACTH) تحریک می‌شود، این هورمون خود از غده هیپوفیز قدامی ترشح می‌شود. عمل فیزیولوژیکی اصلی کورتیزول عبارت است از تحریک گلوکونئوژنز و فراخوان (به حرکت درآمدن) اسیدهای