آسپارتات

آسپارتات Aspartates

با نام های اسید آسپارتیک، نمک آسپارتات، ال- آسپارتیک اسید، ال- آمینو سوکسینات شناخته میشود.

به عنوان نمک های اسید آمینه اسید آسپارتیک، آسپارتات ها به طور معمول با مواد معدنی منیزیم، پتاسیم، کلسیم و روی، در مکمل های رژیمی جهت تسهیل در افزایش جذب متصل می شود. به طور طبیعی تولیدش در بدن زیاد است، بنابرین در حالت طبیعی، ضروری نیست. آسپارتات می تواند از رژیم غذایی همانند، نیشکر، مالاس، لبنیات و گوشت بدست بیاید. ارتباط داشتن آن با  عملکرد انسان، در اواخر دهه ی ۱۹۵۰ نشات گرفت، زمانیکه پژوهش های انسانی نشان دادند، مکمل های آسپارتات منیزیم و پتاسیم خستگی عضله را کاهش می دهند، و به گسترش استقامت در ورزشکاران کمک می کنند.

عملکرد

در طول تمرینات بدنی، بویژه تمرینات با شدت بالا، اتمام مولکول های پر انرژی در عضلات (به نام ATP)، هنگام انقباض سبب افزایش سطوح لاکتات و آمونیاک می شوند، افزایش این سطوح به مشارکت در شروع خستگی عضلانی و کاهش ظرفیت استقامتی در ورزشکاران فرض می شود. تصور بر این است که آسپارتات ها، خستگی عضلانی را بوسیله سرعت بخشیدن در تبدیل امونیاک به اوره کاهش می دهند، بدین وسیله سطوح آمونیاک را در عضلات کاهش می دهند و اجازه می دهند، انرژی ATP بیشتری برای توسعه استقامت تولید شود. علاوه بر این، فرض بر این است که نمک های آسپارتات، میزان سرعت سنتز مجدد گلیکوژن را در طول فعالیت ارتقاء می دهند و به حفاظت در برابر تخلیه گلیکوژنی خستگی آور که در ورزش به عنوان برخورد با دیوار یا بانکینگ شناخته می شود، کمک می کنند.

حقایق مکمل: به طور دقیق تر اسید آسپارتیک با آسپاراژن ارتباط دارد، یکی از اولین اسیدآمینه های غیر ضروری که در اوایل دهه ی ۱۸۰۰ از آب مارچوبه جدا شد. آسپارژن و آسپارتات با هم تولید اسید اگرالواستیک نقش بازی می کنند که به تولید انرژی در میتوکندری به عنوان یک کلید میانی در چرخه متابولیکی کربس کمک می کند.

مزایا برای ورزشکاران: ممکن است ورزشکاران از کاهش خستگی در طول تمرین و رقابت، و در نتیجه افزایش استقامت سود ببرند.

میزان مصرف: داده های علمی در دسترس، جهت ارائه میزان پیشنهادی کافی نیستند، اگر چه تولید کنندگان مکمل ها اغلب ۴ تا ۵ گرم آسپارتات موجود به شکل قرص یا پودر را در یک دوره ۲۴ ساعته به مسابقه را جهت ایجاد عملکرد بالاتر توصیه می کنند. جهت کاهش خستگی، میزان روزانه ۲۵۰ میلی گرم آسپارتات پتاسیم و منیزیم اعلام شده است.

عوارض: ال- آسپارتات، در حال حاضر در سازمان غذا و داروی ایالات متحده FDA در فهرست موادی ذکر شده است که به طور کلی بی خطر است.

عوارض جانبی برای میزان بالای ۱۰ گرم آسپارتات در ۲۴ ساعت، گزارش شده است. مقدار بالای این حد ممکن است، باعث تحریک دستگاه گوارشی از جمله اسهال شود.

مزایای بیشتر در ارتباط با عملکرد:ممکن است آسپاراتات سیستم ایمنی را تحریک کند و به ورزشکار در سالم ماندن هنگام تمرین و رقابت کمک کند.