دانه انگور

دانه انگور

انگور، یکی از اعضای خانواده میوه توت، برای مدت طولانی به عنوان یک نیروگاه غذایی با مصارف دارویی در نظر گرفته شده است که قدمت آن، به یونان باستان بر می گردد. دانه هایی آن محتوای یک دسته بی نظیر از ترکیبات گیاهی به نام، کامپلکس پرآنتوسیانیدین الیگومریک (OPCs) بوده که دارای خواص آنتی اکسیدانی قوی بالقوه مفید برای یک ورزشکار حرفه‌ای است.

به عنوان یک ورزشکار برخورد کننده با اوج تمرینات، جایی که اغلب حجم و شدت کل به سطوح نامعلومی می رسد، تولید رادیکال های آزاد و فشار اکسیداتیو ممکن است، از دفاع طبیعی بدن بالاتر رفته که این امر می‌تواند، باعث آسیب به بافت عضلانی، مهار برگشت به حالت اولیه مطلوب بعد از تمرین شود. دانه انگور، که نشان داده شده است، توانایی آنتی اکسیدانی ۲۰ تا ۵۰ برابر قوی تر، نسبت به آنتی اکسیدان های معروف همانند بتاکاروتن، ویتامین C و ویتامین E دارد، به تقویت و محافظت غشای سلولی از جمله، بافت عضلانی در برابر آسیب اکسیداتیو ناشی از بالا رفتن سطوح در گردش رادیکال های آزاد در زمان استرس تمرینی، کمک می کند.

ممکن است ورزشکاران آسیب عضلانی و التهاب کمتری را در طول تمرینات سنگین تجربه کنند، که در نتیجه، زمان سریعتر ریکاوری را تسهیل می‌کند.

دانه انگور یکی از چند آنتی اکسیدانی است که می تواند از سد خونی – مغز عبور کرده، موجبات حفاظت از مغز را ایجاد کند. فرض می شود که این امر ممکن است، به بالا بردن هوشیاری ذهنی، تمرکز در طول تمرین و رقابت کمک کند. اما فقدان تحقیقات ارزیابی کننده این فواید بالقوه وجود دارد.

میزان معمول مصرف: دانه انگور،  به عنوان یک عصاره مایع یا به عنوان کپسول در دسترس است. میزان مصرف شده در پژوهش ها برای حفاظت آنتی اکسیدانی در ورزشکاران، دامنه ای از ۲۵ تا ۵۰ میلی گرم مصرف سه بار در روز دارد. محصولات دانه انگور با کیفیت بالا برای خلوص و کنترل مواد تشکیل دهنده جهت، ۴۰ تا ۸۰% پروآنتوسیانیدین یا داشتن محتوای حداقل ۹۵% OPC استاندارد می شوند.

عوارض : به نظر می‌رسد دانه انگور به خوبی قابل تحمل باشد ؛ اگرچه گزارشاتی از سردرد، خشکی و خارش پوست سر، گیجی و تهوع در تعداد کمی از افراد وجود داشته است. مطالعات حیوانی، نشان داده است استفاده تا ۱۰۰ میلی گرم برای هر کیلوگرم وزن بدن در روز بی خطر است. با این حال، پژوهش های ایمنی در انسان محدود هستند، بنابراین بهتر است پیش از مصرف مکمل به ویژه اگر هر گونه داروی دیگری مصرف می‌کنید، با یک پزشک در این باره مشورت کنید.

هسته انگور به مهار ترشح مواد شیمیایی به نام پروستاگلاندین ها کمک می کند که می تواند در پاسخ های آلرژیک یا آسم تولید التهاب کنند و مصرف مکمل به طور بالقوه برای ورزشکاران مفید است که از آلرژی ها یا آسم رنج می‌برند.