خوردن کربوهیدرات پس‌ از فعالیت ورزشی استقامتی

خوردن کربوهیدرات پس‌ از فعالیت ورزشی استقامتی

  خوردن کربوهیدرات پس‌ از فعالیت ورزشی استقامتی کربوهیدرات‌ها برای بازیافت پس ‌از فعالیت ورزشی استقامتی خیلی مهم اند. تکرار جلسات فعالیت ورزشی طولانی‌ مدت می‌تواند ذخایر گلیکوژن عضله را تخلیه کند نکته اگر ذخایر گلیکوژن جایگزین نشوند، عملکرد در جلسات تمرینی یا رقابتی بعدی مختل می‌شود. کربوهیدرات‌ها باید بلافاصله پس ‌از فعالیت ورزشی در

تاثیر خوردن پروتئین پیش ‌از فعالیت‌های استقامتی

تاثیر خوردن پروتئین پیش ‌از فعالیت‌های استقامتی

تاثیر خوردن پروتئین پیش ‌از فعالیت‌های استقامتی اگر غذاهای پر پروتئین در قالب یک وعده غذایی، ۲ تا ۴ ساعت پیش‌ از شروع فعالیت ورزشی استقامتی خورده شوند، در احساس اشباع و کندی فرآیند هضم و جذب مؤثراند و در نتیجه مقادیر انرژی را برای یک دوره زمانی طولانی‌ تر حفظ می‌کنند. همچنین برخی مطالعات

مصرف پروتئین هنگام فعالیت استقامتی

مصرف پروتئین هنگام فعالیت استقامتی

مصرف پروتئین هنگام فعالیت استقامتی همواره ورزشکاران رشته های استقامتی می پرسند آیا پروتئین‌ها هنگام فعالیت‌های استقامتی باید خورده شوند؟؟ تعداد قابل ‌توجهی از پژوهش‌ها نشان داده‌اند هنگام فعالیت ورزشی، اسیدهای آمینه از عضلات ترشح، اکسید و فراخوان می‌شوند. بنابراین، این‌ موضوع استفاده و اهمیت پروتئین هنگام فعالیت‌های استقامتی را نشان می‌دهد. بیشتر این مطالعات

مصرف پروتئین پس از فعالیت ورزشی استقامتی

مصرف پروتئین پس از فعالیت ورزشی استقامتی

مصرف پروتئین پس از فعالیت ورزشی استقامتی آیا پروتئین برای بازیافت پس ‌از فعالیت ورزشی استقامتی ضروری است؟؟ هر چند خوردن پروتئین‌ها به‌ اندازه خوردن کربوهیدرات‌ها خیلی مهم نیست، ولی خوردن پروتئین پس ‌از فعالیت ورزشی استقامتی به فرایند بازیافت کمک می‌کند. چندین عمل را به خوردن پروتئین پس‌ از ورزش استقامتی نسبت داده‌اند که

مطالعات انجام ‌شده در زمینه لوسین

مطالعات انجام ‌شده در زمینه لوسین

مطالعات انجام ‌شده در زمینه لوسین مطالعات تحقیقاتی، استفاده از مکمل لوسین را قبل ‌از تمرین، برای کاهش تخریب پروتئین و آسیب عضلانی و مصرف بعد از تمرین، جهت تحریک و افزایش سنتز پروتئین را حمایت می‌کنند. در نظر گرفتن پروتئین‌های کامل زمانی مهم است که این نتایج را ارزیابی می‌کنیم. مشخص ‌شده است پروتئین

گازهای روده ای و نفخ

گازهای روده ای و نفخ

گازهای روده ای و نفخ هوا معمولاً بلعیده می‌شود و گازهای دیگری طی فرآیندهای گوارشی و باکتری‌ها در مجرای گوارشی تولید می‌شوند. گازهای روده‌ای شامل نیتروژن(N2)، اکسیژن(O2)، هیدروژن(H2) و در بعضی افراد متان(CH4) می‌باشند. به ‌طور طبیعی حدود ۲۰۰ میلی‌لیتر گاز در روده وجود دارد و هر فرد هر روز به ‌طور متوسط ۷۰۰ میلی‌لیتر