مطالعات انجام شده در زمینه ویتامین E

مطالعات انجام شده در زمینه ویتامین E:

در سال ۲۰۰۱ محققان دانشگاه ایالتی ارگان مشخص کردند که فعالیت استقامت مفرط، یک دوی فوق ماراتان ۵۰ کیلومتری (۳۱ مایلی) در زمین ناهموار، منجر به  افزایش نزدیک به ۲ برابری نشانگرهای استرس اکسیداتیو و متعاقب آن افزایش در میزان استفاده از ویتامین E در مقایسه با زمان استراحت شده (ماستالودا و همکاران). همان محقّقان، به عنوان بخشی از یک مطالعه دو سوکور کنترل شده با دارونما و در سال ۲۰۰۴ دریافتن یک پروتکل مصرف مکمل آنتی اکسیدانی ترکیبی از ۴۰۰ واحد بین المللی ویتامین E و ۱۰۰۰ میلی گرم ویتامین C به صورت روزانه در طول شش هفته قبل از یک رقابت فوق ماراتون ۵۰ کیلومتری ( ۳۱ مایلی)، محافظت عالی را از دوندگان فراهم کرد ( ماستالودا و همکاران). نشانگرهای خونی استرس اکسیداتیو در گروه استفاده کننده از مکمل به طور قابل توجهی در مقایسه با گروه دارونما پایین تر بود، نشانگر های خونی در این افراد، مشابه افراد دچار حمله قبلی بود؛ در حالی که این مطالعات، تضعیف (کاهش) استرس اکسیداتیو ناشی از تمرین را با افزایش مصرف ویتامین E و متعاقب ذخیره سازی نشان داد، تعمیم آن بر میزان برگشت به حالت اولیه پس از تمرین و دیگر پارامترهای اجرایی ورزشی به سمت بررسی‌های منفی ،روند صعودی داشته است ( تاکانامی و همکاران ۲۰۰۰؛ مک گینلی، شافات و دونلی ۲۰۰۹).