نقش کراتین در تمرینات مقاومتی

نقش کراتین در تمرینات مقاومتی

پژوهشگران، تاثیر بارگیری کراتین را بر غلظت فسفاتی PCr عضله، قدرت عضلانی و ترکیب بدن را پس از یک برنامه تمرینی مقاومتی ۱۰ هفته ای مطالعه کرده اند. در مقایسه با دارونما، حداکثر قدرت گروهای عضلانی ورزیده با مصرف مکمل کراتین معادل ۲۰ تا ۲۵ درصد افزایش بیشتر، حداکثر ظرفیت فعالیت ورزشی تناوبی باز کننده های دست معادل ۱۰ تا ۲۵ درصد افزایش بیشتر و وزن بدون چربی تا ۶۰ درصد افزایش بیشتری داشته اند. این بررسی و سایر مطالعات نشان می دهند ترکیب خوردن کراتین و تمرین های قدرتی، موثرتر است تا تمرین قدرتی به تنهایی.

همچنین برخی مطالعات نشان داده اند که مصرف مکمل کراتین، امکان تکرار بیشتر و در نتیجه کیفیت بهتر تمرین را میسر نی سازد که تاثیر آنابولیکی همزمان نیز از جمله دیگر آثار آن است.

کراتین سبب احتباس آب می شود که می تواند به تورم سلول عضلانی منجر شود. تورم عضله به عنوان یک پیام آنابولیکی همگانی عمل می کند که پیامد آن افزایش سنتز پروتئین و رسوب خالص پروتئین است. چندین مطالعه حیوانی و بالینی نشان می دهند که خوردن کراتین آثار آنابولیکی دارد، ولی شواهدی که نشان دهد کراتین در افراد سالم، بر متابولیسم پروتئین تاثیر می گذارد، وجود ندارد.