سازوکارهای عمل کراتین

سازوکارهای عمل کراتین

چندین ساز و کار که از راه آنها کراتین آثارش را اعمال می کند، پیشنهاد شده است :

واضح ترین توجیه، افزایش PCr موجود به ویژه در تارهای عضلانی نوع ۲ است. شواهد نشان می دهد افزایش ذخایر PCr در عضله، عملکرد انقباض را با حفظ نوسازی ATP گسترش می دهد.

دیگر ساز و کار احتمالی عبارت است از افزایش بازسازی PCr که به ویژه در دوره های بازیافت کوتاه مدت هنگام جلسات تکراری فعالیت ورزشی بیشینه مهم است.

• افزایش استفاده از PCr به عنوان یک منبع انرژی می‌تواند گلیکولیز بی هوازی و تولید اسید لاکتیک را کاهش دهد. به لحاظ نظری، این فعالیت می تواند تولید یون هیدروژن را کاهش دهد و خستگی ناشی از افزایش اسیدیته عضله را به تاخیر اندازد.

• کراتین می تواند مقداری از یونهای هیدروژن تولیدی هنگام فعالیت ورزشی خیلی شدید را بافر کند. این فرآیند می‌تواند خستگی در فعالیت‌های ورزشی خیلی شدید را که با تولید اسید لاکتیک محدود می شود، به تاخیر اندازد.

• کراتین نقش مهمی در شاتل قسمت های پر انرژی از جایگاه تولید ATP (میتوکندری ها) به جایگاه تجزیه ATP (میوفیبریل ها) ایفا می کند. این نقش کراتین به عنوان یک ساز و کار موجود برای گسترش عملکرد در فعالیت های استقامتی پیشنهاد شده است. با وجود این، این نوع فعالیت ها با مکمل سازی کراتین تحت تاثیر قرار نمی گیرد که نشان دهنده مهم نبودن این ساز و کار است.

• کراتین می تواند ویژگی‌های آنابولیکی داشته باشد.