آهن – IRON

آهن – IRON

قسمتی از رنگدانه قرمز هموگلوبین توسط آهن ساخته می شود. رنگ قرمز خون به خاطر وجود هموگلوبین در آن می باشد. هموگلوبین به انتقال اکسیژن در بدن کمک نموده و اکسیژن را از ریه ها گرفته و به تمام سلول های بدن تحویل می دهد. حدود دوسوم تمام ذخیره آهن بدن در داخل هموگلوبین قرار دارد. یک سوم باقیمانده آهن بدن را می‌توان در کبد، طحال، مغز استخوان و عضلات یافته نمود.

قند میوه ( فروکتوز) و همچنین ویتامین ث باعث می‌شوند که آهنی که در بدن در منابع غذایی گیاهی وجود دارد بهتر جذب بدن شود. اما ماده ای در چای وجود دارد به نام تانین (Tanin) که از جذب IRON در بدن جلوگیری می کند.ولا

مقدار مصرف مورد نیاز روزانه آهن برای افراد بزرگسال ۱۴ میلی گرم می باشد. بعضی از متخصصین تغذیه توصیه می‌کنند که روزانه ۱۵ میلی گرم IRON خورده شود و کسانی که می‌خواهند کم خونی فقر IRON خود را درمان نماید باید ۲۵ میلی گرم آهن مصرف کنند.

هشدار در مورد آهن

مصرف مقادیر زیاد IRON به خصوص در کودکان می‌تواند مضر باشد. به نظر می رسد که مصرف زیاد IRON در افراد بزرگسال باعث تسریع فرایند پیری شده و احتمال خطر بروز بیماری قلبی و عفونت را در آن‌ها افزایش می دهد. مصرف ۱۰ هزار میلی‌گرم IRON مرگبار می باشد.

موارد استفاده های درمانی از آهن

کم خونی فقر آهن: پزشکان در صورت مواجهه با فرد مبتلا به کم خونی فقر IRON معمولاً برای او قرص ها یا مکمل های آهن را تجویز می کنند.

تمرکز حواس: گفته می شود که مصرف کافی IRON باعث بهتر شدن تمرکز حواس و بهبود وضعیت تحصیلی افراد می شود ( به خصوص در دختران نوجوان).

قاعدگی های دردناک: تحقیقات نشان می دهد که استفاده روزانه از مکمل های IRON باعث می شود که درد هایی که در هنگام عادات ماهانه ایجاد می شوند کمتر گردند.

خستگی: مصرف روزانه IRON به مقدار کافی می تواند از بروز خستگی هایی که بر اثر کمبود این ماده در بدن ایجاد شود جلوگیری نماید.

کمبود آهن می تواند باعث بروز مشکلات و بیماری های زیر شود:

خستگی

عدم تمرکز حواس

سردرد

ریزش موها

تنگی نفس

شکننده شدن و شیاردار شدن ناخن ها

رنگ پریدگی پوست صورت

بی اشتهایی

ابتلا مکرر به انواع عفونت ها

غذاهای سرشار از IRON