مکمل سلنیوم

مکمل سلنیوم

نام های دیگر: ال- سلنومتیونین، کلات اسید آمینه سلنیوم، پروتئینیت سلنیوم، مخمر سلنیوم، سلنومتیونین، سلنیت سدیم

این مکمل از چه تشکیل شده است: یک ماده معدنی کم مقدار ضروری از خانواده سولفور (گوگرد)، سلنیوم توسط بدن در مقدار کمی مورد نیاز است و می توان آن را به طور طبیعی در مقادیر متفاوتی از مواد غذایی گیاهی و همچنین در برخی از گوشت ها و غذاهای دریایی یافت. محتوای واقعی سلنیوم در غذا به خاکی وابسته می‌باشد که گیاه در آن رشد می‌کند و جایی که حیوانات پرورش پیدا می‌کنند. برای مثال، در ایالات متحده خاک در سطح وسیعی از شمال نبراسکا و  داکوتا به طور معمول سلنیوم بالایی را نشان داده است، اما بخشی از چین و روسیه و در طرف مقابل این طیف قرار  می‌گیرند. در بدن انسان، سلنیوم در پوشش داخلی دستگاه گوارشی و ریه، کبد و عضله اسکلتی متمرکز می شود. همانند بسیاری از مواد معدنی، تصور می‌شود که تمرینات ورزشی نیاز بدن به سلنیوم را افزایش می‌دهند.

چگونه عمل می کند: به واسطه خواص آنتی اکسیدانی، عقیده بر این است که سلنیوم به محافظت ورزشکار در برابر آسیب سلولی کمک می‌کند که این آسیب می تواند به طور منفی بر عملکرد سیستم ایمنی، برگشت به حالت اولیه بعد از تمرین و عملکرد کلی تاثیر بگذارد. به ویژه، سلنیوم برای تولید گلوتاتیون پرواکسیداز (SeGPx)، یک آنزیم که مسئول بخشی از اعمال آنتی اکسیدانی در بدن است، ضروری است ، تحقیقات حیوانی، افزایش سطوح آسیب عضلانی و خستگی را در طول فعالیتهای طولانی مدت در ارتباط با کاهش تولید SeSPx نشان داده و پیشنهاد می کنند که مصرف مکمل ممکن است،  کمک برخی یا تمامی این اثرات مضر  را افزایش داده، اثر مطلوبی بر استقامت و همچنین برگشت به حالت اولیه داشته باشد.

مزایای عملکردی: ممکن است ورزشکاران از کاهش آسیب به عضله، استقامت بهتر و افزایش برگشت به حالت اولیه در طول چرخه های سنگین تمرینی و مسابقه سود ببرند. ورزشکاران مبتلا به ناراحتی‌های دستگاه گوارشی همانند، بیماری کرون یا کسانی که تحت عمل جراحی بای پس معده قرار دارند، به دلیل نقص در جذب در معرض خطر بیشتر کمبود سلنیوم هستند؛ در نتیجه ممکن است افزایش دریافت به وسیله مصرف مکمل سود ببرند.

میزان معمول مصرف:  مکمل‌های سلنیوم در شکل هایی از کپسول و قرص با سلنومتیونین در دسترس هستند که قابلیت جذب و استفاده آن بهتر از سلنیوم به نظر می‌رسد؛ در حالی که اخیراً RDA برای مردان و زنان بزرگسال ۱۹ سال و بالاتر ۵۵ میکرو گرم در روز است، میزان حمایت شده توسط پژوهش ها برای محافظت از افت آنتی اکسیدانی بین ۱۰۰ تا ۲۵۰ میکروگرم در روز است.

نگرانی‌های مرتبط با سلامتی:  مصرف بلندمدت سلنیوم با میزان بالای ۹۰۰ میکروگرم(mcg) در روز خطر مسمومیت را افزایش می‌دهد که توسط نشانه‌های مانند ریزش مو ، جوش پوستی، خط خط شدت افقی و افتادن ناخن ها،بوی بد دهان،خستگی زودرنجی،تهوع و استفراغ مشخص می‌شود. برای پیشگیری از مسمومیت سلنیوم موسسه پزشکی آکادمی ملی علوم، حداکثر دریافت برای سلنیوم را ۴۰۰ میکروگرم در روز تعیین کرده است.

مزایای بیشتر در ارتباط با عملکرد: برخی شواهد وجود دارد که مصرف مکمل با سلنیوم، ممکن است به کاهش سفتی و درد مفصلی مربوط به آرتریت ( التهاب مفصلی) کمک کند. ( هوانگ،رز و هافمن ۲۰۱۲).