افت سدیم خون در فعالیت ورزشی

افت سدیم خون در فعالیت ورزشی – هیپوناترمیا

ممکن است فعالیت ورزشی در دراز مدت، باعث افت سدیم خون شود که بالقوه کشنده است. افت سدیم خون ممکن است با آشامیدن مقادیر بیش از حد آب رقیق شدن سدیم خون به وجود آید که این می تواند به ورم سریع و خطرناک مغز منجر شود. شاید ناکافی بودن سدیم دریافتی نیز نقش داشته باشد. به طور مشخص افت سدیم خون هنگام فعالیت ورزشی طولانی مدت در ورزشکاران کم آب که مقادیر زیادی سدیم از طریق عرق ریزی از دست داده اند، روی می دهد. همچنین ورزشکارانی که برحسب عادت، مصرف سدیم در غذاها و نوشیدنی ها را محدود می کنند نیز ممکن است به این بیماری مبتلا شوند. به طور کل به استثنای دلایل پزشکی و نظر دقیق پزشک که مصرف نمک منع شده است، اضافه کردن نمک به غذها و نوشیدنی ها، راهبرد مناسبی برای پیشگیری از کاهش الکترولیت هاست و خطر ناشی از افت سدیم خون را کاهش می دهد.

علایم و نشانگران افت سدیم خون عبارتند از:

• سردرد
• گیجی
• تهوع
• گرفتگی عضلات
• نفخ معده
• ورم انگشتان و قوزک پا
• خیز ریوی
• صرع (حمله ناگهانی)
• اغماء

افت سدیم خون  در فعالیت ورزشی

راهبرهای پیشنهادی

راهبردهای جدید به ورزشکاران پیشنهاد می کنند تنها به اندازه ی مایع از دست رفته از طریق عرق ریزی مایعات بنوشند.

پیشنهاد مشخص این راهبردها این است که ورزشکاران باید ۱۰۰ درصد مایع از دست رفته از طریق عرق ریزی را بنوشند. (و نه بیشتر از آن).

مصرف مقادیر بیش تر، به ویژه نوشیدن آب ساده ی معمولی، می تواند افت سدیم خون را موجب شود.

ورزشکارانی که بیش از دیگران در معرض افت سدیم خون قرار دارند، کسانی هستند که:

• ذاروهای NSAID مصرف می کنند.
• در رژیم غرایی آنها سدیم کمی وجود دارد.
• هنگام مسابقه، آب یا نوشیدنی های فافد سدیم من نوشند.
• با آب و هوای گرم سازگار نشده و یا کم تمرین کرده اند.
• آهسته می دوند و برای به پایان رساندن مسابقه به بیش از ۴ ساعت زمان نیاز دارند.

یشترین افت سدیم خون در ورزشکاران بروز می‌کند که زیاد عرق می کنند و به طور نسبی غلظت سدیم در عرق آنها زیاد است. همچنین، این وضعیت در کسانی مشاهده می‌شود که مقدار زیادی آب ساده ی معمولی ( که فاقد سدیم است) می نوشند. نوشیدنی های ورزشی در حدود ۲۰ میلی اکی والان (mEq) کلرید سدیم دارند، اما برخی پژوهشگران که تغییرات پلاسما را در هنگام فعالیت ورزشی درازمدت در گرما را ارزیابی کرده اند، سطوح بالاتر سدیم را پیشنهاد می کند. این پژوهشگران ۲۰ تا ۵۰ میلی اکی والان در لیتر را پیشنهاد نمودند. با این حال، به نظر می‌رسد بیشتر ورزشکارانی که در حد طبیعی عرق ریزی و غلظت سدیم عرق آنها نیز طبیعی است، با مصرف نوشیدنی های ورزشی و پرهیز از مصرف آب ساده معمولی در طول مسابقه های استقامتی به افت سدیم خون دچار نمی شوند.