مکمل های الکترولیت

مکمل های الکترولیت – دیدگاه هایی که درباره مصرف مکملهای الکترولیتی وجود دارد به قدری زیاد است که می توان گفت هر برنامه تمرینی دیدگاه خاص خود را در رابطه با مصرف الکترولیت دارد. مکمل های الکترولیت معمولا شامل نمک های رومیزی، کپسول ها، پودرها و مایعات می باشند. طیف کاملی از مکمل های الکترولیت نیز وجود دارند که الکترولیت های اضافی را از قبیل کلسیم ، منیزیم و پتاسیم ارائه می دهند. دلیل اینکه مواد معدنی بیشتری به مکملهای الکترولیت افزوده می شود این است که بسیاری از این مواد معدنی در تعریق از دست می روند. ترکیبات زیادی در تعریق یافت می شوند که شامل آمونیاک ، مس ، کراتینین ، ید ، آهن ، اسیدلاکتیک ، منگنز، فسفر ، اوره ، اسید اوریک، سدیم ، کلر، کلسیم، پتاسیم و منیزیم می باشند. پنج عنصر آخر ، ریزمغذی ها هستند که در کمیت های بالاتری در تعریق یافت می شوند و بنابراین مکملهای الکترولیتی که حاوی آنها باشند توانایی جبران این عناصر از دست رفته در طول فعالیت ورزشی را بالا می برند.

برای ورزشکارانی که غلظت سدیم و میزان تعریق بالایی دارند و در محیط های گرم و مرطوب تمرین می کنند، مکمل های الکترولیت بدون توجه به نوع آن ضروری می باشند. هیچ نوشیدنی ورزشی نمی تواند الکترولیت ضروری ورزشکاران  را به صورت کامل فراهم کند و در اختیار آنها بگذارد . من غلظت های سدیم تعریق تست شده در آزمایشگاه را مشاهده کرده ام که فراتر از ۳۰۰۰ میلی گرم بر ساعت بوده است. بیشترین غلظت سدیم تعریقی را که دیده ام مربوط به یک دوچرخه سوار حرفه ای کوهستان بود که بیش از ۵۰۰۰ میلی گرم بر ساعت بود. همانطور که مشاهده می کنید برای ورزشکارانی که به صورت معمول سدیم زیادی از دست می دهند، مکمل الکترولیتی نقش تعیین کننده ای در توانایی آنها برای حفظ تعادل مایع و جلوگیری از هایپوناترمی دارد. ورزشکارانی که اتلاف سدیم تعریق طبیعی دارند. معمولا بین ۷۰۰ تا ۱۲۰۰ میلی گرم سدیم را در هر ساعت از دست می دهند.