آثار جانبی کافئین

آثار جانبی کافئین

مصرف کافئین آثار جانبی دارد. اشخاصی که کافئین را ترک میکنند، ناراحتی های معده ای – روده ای، سردرد، تپش قلب، بی قراری، زودرنجی، رعشه، افزایش فشارخون، تشویش های روانی حرکتی و انقباض های ناقص بطن چپ را تجربه می کنند که جملگی ریشه در تاثیر کافئین بر دستگاه عصبی مرکزی دارند. همچنین کافئین یک مدر است. بنابراین، نباید در ساعات پیش از فعالیت ورزشی یعنی زمانی که آبرسانی ضروری است مصرف شود. هنگام فعالیت ورزشی، آثار مدر کافئین با کاتکولامین ها خنثی می شود و سبب انقباض شریان های کلیوی و کاهش مقادیر فیلتراسیون گلومرولا می‌شود. کاتکولامین ها احتمالاً با تأثیر بر آلدوسترون که هورمونی زنده ادراری است، بازجذب مقادیر سدیم و کلرید را در لوله های پروگزیمال (ابتدایی) دیستال (انتهایی) افزایش می دهد که به احتباس بیشتر آب می انجامد. کافئین تاثیری بر مقادیر عرق ندارد. بنابراین، در شرایط استراحتی یک عامل مدری (ادرار آور) است. اما هنگام فعالیت ورزشی نه. مصرف زیاد کافئین با زخم معده، حمله تشنجی، کما و حتی مرگ همراه بوده است.