سنجش ترکیب بدنی

سنجش ترکیب بدنی

یکی از دقیق ترین روش های سنجش مدل دو بخشی ترکیب بدنی، وزن کردن بدن در آب ساکن است. در این روش ورزشکار در داخل آب فرو می رود تا وزنش در داخل آب مشخص شود وقتی وزن فرد در داخل آب و خارج آب معین شد، مجموعه ای از محاسبات انجام می شود تا چگالی بدن مشخص شود. با به دست آوردن چگالی می توان درصد چربی را برآورد کرد.

با وجود دقیق بودن روش وزن کشی آب ساکن، این روش استفاده گسترده ای ندارد، زیرا مستلزم استفاده از وسایل گران قیمت است و استفاده از آن، به کارشناسان مجرب نیاز دارد و در ضمن وقت گیر است. به همین دلیل دانشمندان روش های علمی تری را برای استفاده ی مربیان و پزشکان طراحی کرده اند.

روش اندازه گیری چربی زیر پوست (چین پوستی) برای مربیان علمی تر است. این روش مستلزم سنجش ضخامت لایه ای از پوست است که با دستگاهی موسوم به (کالیپر) اندازه گیری می شود. وقتی لایه ای از پوست گرفته می شود. همراه آن لایه ی چربی زیر پوستی نیز برداشته می شود (این لایه به نام چربی زیر پوستی شناخته می شود).

پژوهشگران، رابطه هایی بین چربی ذخیره در نقاط منتخب زیر پوستی و کل چربی بدن به دست آورده اند. از این یافته ها برای برآورد ترکیب بدن استفاده شده است.

همچنین روش های وزن کشی در زیر آب و سنجش ضخامت چربی زیر پوستی، از سنجش ابعاد بدن (آنتروپومتری) نیز برای برآورد ترکیب بدنی استفاده شده است.

در انسان، روش های آنتروپومتری عبارتند از: سنجش محیط اندام ها یا تنه (برای مثال، دور عضله دو سر بازویی و دور شکم) و سنجش قطر استخوان (مانند، عرض زانو).