بیماری کرون

بیماری کرون

بیماری کرون التهاب ناحیه ای روده دراز است، اما ممکن است بر کل روده ای کوچک یا بزرگ اثر داشته باشد. این بیماری با درد شکم، اسهال مکرر و انسداد روده که مشکل جدی برای بیماران کرون می باشد همراه است. این نوع نشانگان روده ای تحریک پذیر (IBD)، موجب ضخیم شدن دیواره ی روده و نهایتآ کاهش داخل قطر داخلی قسمت تاثیر پذیر روده ها می شود. کاهش قطر داخلی، علت انسداد روده است. بیماری کرون به طور مساوی در مردان و زنان و نیز خانواده ها شیوع می یابد. با این حال ۲۰ درصد از بیماران کرون نسبت خویشاوندی دارند. این بیماران علت شناخته شده ای ندارند، اما این فرضیه وجود دارد که واکنش دستگاه ایمنی در برابر باکتری یا ویروس، موجب التهاب می شود. بدیهی است که برخلاف بعضی از ناراحتی های روده ای، بیماری کرون با فشار عصبی رابطه ای ندارد.

بیماری کرون می تواند اثر کاهنده ای بر ظرفیت جذب مواد غذایی کافی ورزشکاران داشته باشد. همچنین، اسهال همراه آن تعادل آب و الکترولیت ها را تحت تاثیر قرار می دهد. روده ای دراز (اصلی ترین ناحیه ای که دچار بیماری کرون می شود) محل جذب ویتامین B12 است. جذب ناقص B12 باعث کم خونی مگالوبلاستی و کم خونی هایپر کرومی می شود که برظرفیت حمل اکسیرن به طور منفی اثر می گذارد.

به طور معمول ورزشکاران مبتلا به بیماری کرون، با داروهای ضد التهاب و درمان های رایج برای اصلاح کمبودهای تغذیه ای و تسکین درد و اسهال بهبود می یابند. درمان با مایع و الکترولیت برای بیمارانی که از اسهال مکرر رنج می برند شایع است.

برخی داروها نیز برای محدود کردن عامل التهاب، پاسخ ایمنی را کاهش می دهند. در GI تحریک پذیر، برای کاهش احتمال انسداد روده ای، بیمار می تواند مصرف غذای جامد را به منظور کاهش التهاب حذف نماید.

اغلب در این دوره ها غذاهای مایع غنی شده به مصرف می رسند. به نظر نمی رسد غذایی وجود داشته باشد که التهاب GI بیماری کرون را به طور قابل توجهی افزایش دهد، اما اغلب، پزشکان از بیماران می خواهند مصرف غذاهای غیر قابل تحمل و یا غذاهای تحریک کننده (مانند شیر، اتانول و غذاهای پر ادویه) را محدود نمایند. در کمبود ویتامین B12، مصرف مکمل های خوراکی یا غذاهای حاوی ویتامین B12 (غذاهای حیوانی) کمبود را جبران نمی کند. صرف نظر از مقدار مصرف شده ی ویتامین B12، به دلیل اختلال در جذب، این ویتامین وارد خون نمی شود. تزریق دوره ای ویتامین B12 که از دستگاه GI عبور می کند، روش رایجی برای بهبود کمبود ویتامین B12 می باشد.