عملکرد چربی

عملکرد چربی

چربی ها، یک منبع مهم انرژی به ویژه هنگام فعالیت های ورزشی درازمدت هستند. مقادیرزیادی چربی می تواند در بدن به طور عمده در بافت چربی زیرپوستی ذخیره شود که از آنجا به حرکت درآمده و برای استفاده به دیگر اندام ها منتقل شود. عضله ی اسکلتی ، محتوی یک ذخیره ی چربی است که مستقیما در دسترس قرار دارد( تری اسیل گلیسرول های درون عضلانی). چربی ها کارکردهای مهم و زیاد دیگری نیز دارند که در زیر آمده است:

• چربی از اندام های حیاتی بدن مانند قلب، کبد ،طحال، کلیه ها، مغز و نخاع محافظت می کند. این اندام ها توسط یک لایه بافت چربی پوشانده شده اند که آن اندام را در مقابل ضربه محافظت می کند. در حدود ۲۰درصد تا ۴درصد از کل چربی بدن در اطراف این اندام ها ذخیره شده اند.
• دریافت ویتامین های A،D، E و K که محلول در چربی هستند بستگی به مقدار دریافت چربی روزانه دارد و چربی ها امکان انتقال این ترکیبات را در بدن فراهم می کنند.
• فسفولیپیدها و کلسترول از اجزای مهم سازنده ی غشای سلول هستند.
• کلسترول پیش ساز مهم و بخشی از ترکیب صفراست.
• کلسترول پیش ساز مهم هورمون ها، به ویژه استروئیدهایی مانند تستوسترون است.
• اسیدلینولئیک نقش مهمی در تشکلیل ایکوسانوئیدهایی (شبه هورمون هایی که در سلول تشکیل شده و عملکرد تنظیمی دارند) بازی می کند. ایکوسانوئیدها در حفظ فشارخون، تجمع پلاکت ها، حرکت روده و عملکرد ایمنی نقش دارند.
• چربی احساس گرسنگی را بهتر از دیگر درشت مغذی ها برطرف می کند.
• چربی غذا را خوش مزه و دلچسب می کند. همچنین، بسیاری از مواد خوش بو را با خود دارد و غذا را چرب و اشتهاآور می کند.

عملکرد چربی ها به عنوان سوخت

چربی های قابل اکسایش مانند اسیدهای چرب، تری اسیل گلیسرول های درون عضلانی(IMTG) و تری اسیل گلیسرول های پلاسما( شیلومیکرون ها و VLDL) می توانند به عنوان سوخت مورد استفاده قرار گیرند. برای نمونه، VLDL حامل اصلی تری اسیل گلیسرول از کبد به بافت چربی و عضله است، در حالی که HDLها کلسترول را از بافت های محیطی به کبد منتقل می کنند. بنابراین، شیلومیکرون ها و VLDL در سوخت و ساز انرژی هنگام فعالیت ورزشی نقش دارند، اما LDL، LDL و HDL احتمالا نقش مهمی در تولید انرژی عضلانی ایفا نمی کنند. همچنین، ترکیبات مشتق از چربی مانند اجسام کتونی ( استواستات و بتاهیدروکسی بوتیرات) می توانند به عنوان سوخت مورد استفاده قرار بگیرند. گلیسرول نیز در کبد می تواند توسط فرآیند گلوکونئوژنز به گلوکز تبدیل و اکسید شود.