گلوکوزامین

گلوکوزامین – این مکمل از چه تشکیل شده است: گلوکوزامین ، یک قند آمینی ایجاد شده به طور طبیعی است که یک قطعه ساختمانی برای پروتئین های بافت پیوندی شناخته شده، به عنوان گلیکوزآمینوگلیکان ها است. تقریبا ۵۰درصد غضروف هیالن که استخوان های مفاصل سینوویالی همانند زانو، لگن و شانه را می پوشاند، متشکل از گلیکوزآمینوگلیکان ها است. غضروف ها، جهت جذب ضربه و کاهش اصطکاک در طول حرکت عمل میکنند. دو فرم مکملی از گلوکوزامین ها وجود دارد: سولفات گلوکوزآمین و هیدروکلوراید گلوکوزامین.
گلوکوزامین چگونه عمل می کند؟ اعتقاد بر این است در دسترس بودن گلوکوزآمین، عامل محدود کننده در سنتز گلیکوزآمینوگلیکان است؛ بنابراین، مصرف مکمل می تواند از تخریب و کاهش غضروف در مفاصلی همچون زانو، لگن، مچ پا، شانه و ستون فقرات جلوگیری کند. گلوکوزآمین، ممکن است توسط سرکوب بیان چند میانجی تخریب غضروف نیز، عمل کند.
مزایای عملکردی: ورزشکاران بسیاری، درد مفصلی مزمن را در نتیجه ی تمرین تجربه می کنند. نیازهای بدنی ورزش و مکان تمرین روزانه، میزان قابل توجهی از فشار را بر مفاصل وارد می کنند. علاوه بر این، بیشتر ورزشکاران باید بر آسیبهای معمول وارده برمفصل و در نتیجه عمل جراحی یا بازسازی مفصل غلبه کنند.
میزان معمول مصرف: پیشنهاد می شود که ۱۵۰۰میلی گرم سولفات گلوکوزامین یاHCLگلوکوزامین، به طور روزانه در ۳وعده ۵۰۰میلی گرم مصرف شود. در حال حاضر، دانشمندان پیشنهاد می کنند که میزان ۱۵۰۰میلی گرم که به طور نسبی، مقدار کمی است در مقایسه با مقادیر نسبتا بالاتر در مطالعات حیوانی موفق استفاده شده است. برخی عقیده دارند، این یکی از دلایل برای نتایج مختلف درپژوهش های تحقیقاتی پیشین است. در برخی از کشورهای اروپایی و انگلستان، گلوکوزآمین به عنوان یک داروی پزشکی جهت درمان استئوآرتریت تجویز می شود. با این حال، تمامی کشورها، نسبت به اثرات آن متقاعد نیستند.
عوارض : گلوکوزآمین بی خطر است.اخیرا نگرانی های در ارتباط با اثر گلوکوزآمین برسطوح قند خون، سوخت و ساز گلوکز و حساسیت به انسولین مطرح شده است. با این حال ، این نگرانی ها بی دلیل است(سیمون و همکاران۲۰۱۱).