پیروات

پیروات با نامهای اسید پیرویک، اسید استیل فورمیک، پیروات کلسیم، اسید پروآسمیک، اکسوپروپانوات، اکسی پروپانویک اسید، پیروویتا شناخته میشود.

پیروات طبیعتآ در بدن از گلوکز (قند) سنتز می شود و همچنین به طور طبیعی در منابع غذایی مانند شراب قرمز، آب جو تیره، سیب قرمز یافت می شود، که تصور می شود نمک مشتق از اسید پیروک، موجب کمک به تسهیل کاهش چربی بدن و افزایش عملکرد استقامتی می شود که این امر، آن را یک انتخاب مکملی محبوب در میان ورزشکاران ساخته است.

تصور می شود که پیروات جذب گلوکز از خون به درون عضلات در حال فعالیت را افزایش داده، سوخت در دسترس برای استفاده فوری را بالا می برد و افزایش ذخائر انرژی (گلیکوژن عضله) را برای استفاده بعدی فراهم می کند. این کمک ها، استقامت عضلانی و در نتیجه عملکرد را بهبود می دهند. علاوه بر این به عنوان یک شرکت کننده در چرخه کربس سوخت و ساز، تصور می شود. پیروات موجب افزایش استفاده بدن از چربی برای تولید انرژی و همچنین میزان متابولیسم استراحتی شده، و درنتیجه به تسهیل کاهش چربی بدن کمک می کند.

مزایای عملکردی در ورزشکاران:

مصرف مکمل پیروات، ممکن است برای ورزشکاران مفید باشد که قصد مطلوب سازی ترکیب بدنی و افزایش ظرفیت استقامتی را دارند.

مکمل های پیروات به شکل کپسول، قرص و پودر در دسترس می باشد. پیروات به طور معمول به عنوان یک ماده در مکمل های چربی سوز و همچنین جفت شده با کراتین به عنوان یک مکمل ورزشی مورد استفاده قرار می گیرد. میزان استفاده شده در تحقیقات، بسیار متنوع بوده است و دامنه ای از ۲ تا ۳۰ گرم مصرف روزانه قبل از تمرین یا همراه با وعده های غذایی، نتایج متضادی را داشته است. آشکارا است که قبل از توصیه ی مصرف به تحقیقات و آزمایشات بیشتری نیاز است.

عوارض:

میزان مصرف آنی پیروات بالای ۲۵ گرم، ممکن است موجب ناراحتی دستگاه گوارش (ناراحتی معده، نفخ، گاز معده و اسهال).