ناهنجاری های تغذیه ای بر عملکرد ورزشی

ناهنجاری های تغذیه ای بر عملکرد ورزشی – اگرچه در ابتدا، بسیاری از نتیجه ی کاهش وزن، بهبود عملکرد ورزشی را تجربه می کنند، اما اگر این کاهش ناگهانی میزان دریافت غذا باشد، این بهبود عملکرد موقتی خواهد بود. کاهش زیاد غذای مصرفی، تخلیه ی انرژی را به همراه دارد و می تواند نشان دهنده ی ناهنجاری تغذیه ای باشد. کاهش حجم پلاسما، اختلال در تنظیم دمای بدن و کاهش ذخیره ی گلیکوژن همگی از نشانه های نا هنجاری تغذیه ای می باشند و می توانند سطح استقامت هوازی و بی هوازی بدن را کاهش دهند.

ناهنجاری های تغذیه ای بر عملکرد ورزشی؛ افزون بر این، کاهش غذایی دریافتی، ورزشکاران را در معرض کمبود ریزمغذی ها قرار می دهد که پیامد آن کاهش عملکرد ورزشی و افزایش خطر آسیب دیدگی است. این موضوع هنگام بررسی الگوهای قاعدگی ناهنجاری که اغلب با ناهنجاری های تغذیه ای همراه می باشد، تایید شده است. سطح کلسیم استخوان در زنانی که قاعدگی آنها متوقف شده، کمتر است که در نتیجه خطر شکستگی های ناشی از فشار افزایش می یابد. ناهنجاری های قاعدگی با تعادل منفی انرژی و کاهش هزینه ی انرژی زمان استراحت ارتباط دارد و در نتیجه، سبب کاهش میزان متابولیک و وزن بدون چربی می شود. ترکیب بدن می تواند ابزار مفیدی برای کمک به ورزشکاران و مربی به منظور درک تغییرات حاصل از سازه های تمرینی و تغذیه ای باشد.

از انجایی که مقادیر ترکیب بدن به طور موثری به عنوان بخشی از طرح تمرینی عمومی ورزشکاران به کار می روند، باید مورد توجه قرار گیرد. به طور مطلوب، باید بر سیکل دوره ای(هر شش ماه یا هر سه ماه یک بار) ترکیب بدن ورزشکاران به منظور تعیین تغییرات وزن چربی و بدون چربی تاکید شود. بسیاری از ورزشکاران نسبت به چربی بدن خود حساس می باشند، بنابراین باید مراقب بود تا مقادیر ترکیب بدن به گونه ای به کار روند که استفاده ی سازنده از آنها در طرح تمرین عمومی ورزشکاران میسور باشد. ورزشکارانی که در معرض خطر ابتلا به ناهنجاری های تغذیه ای قرار دارند، باید به سرعت مورد ارزیابی قرار گیرند و در صورت نیاز درمان شوند. راهنمایی ورزشکاران جوان سبب می شود آنها راهبردهای تغذیه ای مناسب برای کسب نیم رخ، وزن، قدرت و استقامت بدنی بهینه را به خوبی درک کنند که پیامد این امر کاهش خطر ابتلا به ناهنجاری های تغذیه ای در آینده است.