مطالعاتی درباره مقادیر مصرف کافئین

مطالعاتی درباره مقادیر مصرف کافئین

پژوهشگران محدوده مطالعاتی آثار مقادیر گوناگون کافئین را بر عملکرد ورزشی (یا ظرفیت استقامتی) مطالعه کردند.

در یک بررسی، دوچرخه سواران، ۳ مقدار مختلف کافئین یا دارونما را یک ساعت پیش از رکاب زنی تا درماندگی تا حدود ۸۰ درصد Vo_2max دریافت کرده‌اند این مقادیر عبارت بودند از صفر میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن، ۵ میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن، ۹ میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن، ۱۳ میلی گرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن.

با کمترین مقدار یعنی ۵ میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن، ظرفیت استقامتی تا ۲۰ درصد بهتر شده است، اما پس از آن، افزایش مقدار تاثیر بیشتری بر عملکرد نداشته است.

آثار خوردن مقادیر گوناگون کافئین یک ساعت پیش از فعالیت ورزشی بر زمان تا درماندگی در حدود ۸۰ درصد Vo_2max

در دوندگان، خوردن ۳ میلی گرم کافئین به ازای هر کیلوگرم وزن بدن و ۶ میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن، آثار مثبتی داشته است؛ اما بهتر شدن زمان تا درماندگی با ۹ میلی گرم کافئین به ازای هر کیلوگرم وزن بدن از نظر آماری معنی دار نبوده است.

مطالعاتی درباره مقادیر مصرف کافئین

پژوهشگرانی، تاثیر اضافه کردن مقادیر نسبتاً اندک کافئین ( ۲ و ۳ و ۴.۵ میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن) را به محلول کربوهیدراتی الکترولیتی مطالعه کردند. عملکرد دوچرخه سواری تایم تریل با کمترین مقدار کافئین یعنی ۲ میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن بهتر شد و با ۳ میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن بازهم بهتر شد، ولی مقادیر زیادتر، تاثیر بیشتری بر عملکرد نداشته است. این نتایج نشان می دهد که خوردن ۳ میلی گرم کافئین به ازای هر کیلوگرم وزن بدن، تاثیر ارگوژنیکی دارد اما خوردن مقادیر زیادتر به فواید بیشتری نمی‌انجامد.