پیامدهای سلامتی رفتارهای وابسته به اختلالات خوردنی

پیامدهای سلامتی رفتارهای وابسته به اختلالات خوردنی

پیامدهای تغذیه ای، بهداشتی و عملکردی رفتارهای وابسته به اختلالات خوردن ای یک ورزشکار تابعی از شدت و مدت زمان رفتارهای اختلال خوردن و نیز به نیازمندی های فیزیولوژیکی ورزشی مربوط بستگی دارد.

برای مثال، فردی که در کاهش شدید انرژی درگیر می‌شود یا به مدتی طولانی پرخوری و خارج کردن غذا اقدام می‌کند ممکن است کاهش عملکردی ورزشی بیشتری را تجربه کند تا کسی که در رفتارهای کنترل وزن ناچیز به مدت کوتاهی درگیر می‌شود.

همچنین، به نظر میرسد آن دسته از ورزش های استقامتی و سایر فعالیت‌های بدنی که به انرژی زیادی نیاز دارند (برای مثال، دو استقامت، شنا، دوچرخه سواری، بسکتبال و هاکی روی یخ و چمن) در مقایسه با ورزش هایی که به انرژی کمتری نیاز دارند (برای مثال، شیرجه، ژیمناستیک، وزنه‌برداری)، بیشتر تحت تاثیر منفی این موضوع قرار می‌گیرند. سرانجام، ورزشکارانی که با شدت زیاد تمرین می کنند (برای مثال، ورزشکاران نخبه) در مقایسه با ورزشکارانی که با شدت کمتری تمرین می کنند (برای مثال ورزشکاران تفریحی)، کاهش عملکردی بیشتری را تجربه می کنند.

ورزشکارانی که به بی اشتهایی عصبی یا بی اشتهایی تحت بالینی مبتلایند درست مثل ورزشکارانی که شدیداً یا در طولانی مدت، انرژی دریافتی خود را محدود می‌کنند، در معرض خطر کمبودهای مواد غذایی می باشند. میزان خطر تغذیه رابطه مستقیمی با شدت و مدت زمان دوره کاهش انرژی دریافتی و کمبود انرژی مربوط دارد و این بدان معنی است که هرچقدر کاهش انرژی زیاد تر باشد، خطر تغذیه نیز بیشتر می‌شود.

سایر پیامدهای وابسته به کاهش شدید یا طولانی مدت انرژی و کاهش وزن حاصل (یا وزن بدن کم در حد خطرناک) عبارتند از: کاهش میزان متابولیسم پایه، اختلالات قلبی عروقی، اختلالات معده ای روده ای، افسردگی، اختلالات قاعدگی و کاهش چگالی مواد معدنی استخوان.

پیامدهای سلامتی رفتارهای وابسته به اختلالات خوردنی

رفتار کنترل وزن – پیامدهای فیزیولوژیکی و سلامتی

• ناشتایی یا گرسنگی – گسترش کاهش بافت بدون چربی بدن، کاهش میزان متابولیسم و کاهش چگالی مواد معدنی استخوان. افزایش خطر کمبود های مواد غذایی. گسترش تخلیه گلیکوژن، که جملگی باعث می‌شود عملکرد ورزشی کاهش یابد.
• قرص‌های رژیمی – نوعآ اشتها را سرکوب می‌کنند و باعث افزایش کمی در میزان متابولیسم می شوند (مشروط بر آنکه افدرین یا کافئین داشته باشند). باعث افزایش تواتر قلبی، اضطراب، عدم توانایی در تمرکز، عصبانیت، بی خوابی و آب زدایی می شوند. همه وزنی که کاهش یافته به محض قطع قرص بر می گردد.
• مدرها – اصولآ کاهش وزن ریشه در کاهش آب دارد، و هر گونه کاهش وزنی به محض قطع مصرف، باز‌می‌گردد. آب زدایی و عدم تعادل الکترولیت ها متداولند و ممکن است عملکرد تنظیم دمای بدن را مختل کنند و باعث آریتمی های قلبی شوند.
• مسهل ها یا تنقیه ها – اصولاً کاهش وزن ریشه در کاهش آب دارد وگرنه کاهش وزنی به محض قطع مصرف، باز‌می‌گردد. آب زدایی و عدم تعادل الکترولیت ها، یبوست، اسهال (شرایطی که روده بزرگ نمی تواند عملکرد درست خود را انجام دهد) و چرب مدفوعی (چربی بیش از اندازه در مدفوع) متداول است. می تواند اعتیاد آور باشد و بدن ورزشکاران در مقابلش مقاوم شود؛ بنابراین، برای ایجاد تاثیر به مقادیر بیشتر و بیشتر نیاز دارند (یا حتی برای ایجاد حرکات طبیعی روده).
• استفراغ عمدی – عمدتاً در گسترش کاهش وزن (چربی بدن) بی اثر است. کاهش زیاد آب بدن می‌تواند باعث آب زدایی و بی تعادلی در الکترولیت‌ها شود. مشکلات معده ای روده ای از جمله التهاب مری، سوراخ شدن مری و زخم های معده ای و مری متداولند. مینای دندان ها دچار فرسایش می‌شوند و خطر پوسیدگی دندان‌ها افزایش می یابد. خراشیدگی و پینه بستن انگشتان اغلب دیده میشوند.
• رژیم های غذایی بدون چربی – ممکن است با نبود مواد مغذی ضروری به ویژه ویتامین های محلول در چربی و اسیدهای چرب ضروری همراه باشد. انرژی دریافت تام برای کاهش وزن باید کاهش یابد. بسیاری از غذاهای فاقد چربی به گونه‌ای پردازش می‌شوند که محتوای قند فراوان و ریزمغذی‌های کمی دارند. پیروی از این رژیم غذایی معمولاً دشوار است و به خوردن افراطی می انجامد.
• سونا – کاهش وزن در درجه اول ریشه در کاهش آب دارد و هر گونه کاهش وزن به محض خوردن مایعات باز می گردد. آب زدایی و بی تعادلی الکترولیتی متداول است و می‌تواند در تنظیم دمای بدن اختلال ایجاد کند و باعث آریتمی های قلبی شود.
• فعالیت ورزشی بیش از حد – افزایش خطر درماندگی، خستگی مزمن، بیماری، آسیب های پرکاری (استفاده بیش از حد از عضو) و اختلالات قاعدگی.