تحقیقات انجام شده در زمینه مکمل گلوکزامین

تحقیقات انجام شده در زمینه مکمل گلوکزامین

میزان قابل توجهی از تحقیقات مرتبط با گلوکزامین با نتایج مختلفی انجام شده است، که این امر، رسیدن به نتایج روشن را مشکل می سازد. با این حال، بیشتر دانشمندان توافق دارند که گلوکزامین می‌تواند، نشانه های درد مرتبط با استئوآرتریت و تأخیر در پیشرفت آن را بهبود بخشد. آشکار است پیش از اینکه بهبودی های قابل توجهی صورت گیرد، ممکن است به مصرف مکمل بلند مدتی در طول حداقل یکسال نیاز باشد. در سال ۲۰۰۵ پول سوپ و همکاران، انواع تحقیقات را بررسی و نتیجه گیری کردند که شواهدی در رابطه با حمایت از بهبود علائم بیماری با سولفات گلوکزامین وجود دارد. با این حال، گروه دیگری از محققان که محتاط تر بودند، بیان کردند که به طور کلی، گلوکزامین نشان داد اثر بالینی قابل توجهی و متوسطی را دارد (بلک و همکاران ۲۰۰۹).

کار مطالعات اولیه، پیشنهاد می کند که سولفات گلوکزامین نسبت به HCL گلوکزامین در ایجاد فواید آن ها بهتر بود، اما برخی از کارشناسان بر این باورند که هر دوی آنها به یک اندازه موثر هستند. تنها یک مطالعه پژوهشی شناخته شده گلوکوزامین را پس از آسیب استفاده کرده است (استاجیک ۲۰۰۷). این پژوهش شامل، ورزشکارانی بود که از آسیب زانو رنج می بردند و گلوکزآمین را برای ۴ هفته استفاده کردند. هیچ تفاوتی در درد، تورم و یا خم کردن و باز کردن غیر فعال زانو بعد از ۷ ، ۱۴ و ۲۱ روز دیده نشد. با این حال بعد از ۲۸ روز مکمل سازی، گروه گلوکزامین، بهبود معناداری را در خم کردن و باز کردن غیر فعال زانو نشان داد.