درمان سندروم بیش تمرینی

درمان سندروم بیش تمرینی

بهبودی ورزشکارانی که دچار سندروم بیش تمرینی هستند، از طریق کاهش قابل توجه در شدت تمرین و یا استراحت کامل امکان پذیر است. در برخی موارد ممکن است مشاوره لازم باشد تا به ورزشکار کمک کند که بر فشارهای دیگر زندگی که در ایجاد بیش تمرینی سهیم بوده اند، غلبه نماید.

بهترین روش برای به حداقل رساندن خطرات پیش تمرینی انجام تمرینات گردشی است که به تناوب از تمرینات ساده متوسط و سخت استفاده شود. به عنوان یک اصل پس از یک تا دو روز تمرین شدید باید به همان تعداد روز تمرین هوازی ساده انجام شود. ورزشکارات استقامتی باید توجه زیادی به مصرف کربوهیدرات داشته باشند. اگر این ورزشکاران کربوهیدرات زیادی را در هنگام تمرینات مصرف نکنند، ذخایر گلیکوژن عضله و گلیکوژن کبد آنها تخلیه می‌شود. در نتیجه حتی اگر تارهای عضلانی زیادی برای فعالیت فراخوانده شوند، قادر نخواهند بود تا انرژی مورد نیاز برای تمرین را تولید کنند.

درمان سندروم بیش تمرینی

برای اینکه ورزشکاران در اوج عملکرد خود مسابقه دهند، بسیاری از آنها به شدت تمرین را پیش از مسابقه کاهش می‌دهند تا بدن و فکر آنها استراحت داشته باشد. این فرآیند کاهش تدریجی تمرین نامیده می شود. دوره کاهش تدریجی تمرین که در آن شدت تمرین کاهش می‌یابد زمان کافی برای ترمیم بافت های آسیب دیده که در اثر تمرینات شدید آسیب دیده‌اند و نیز زمان مناسب برای جایگزینی ذخایر انرژی بدن فراهم سازد. پژوهشهای علمی پیشنهاد می کند که برای مثال دوره کاهش تدریجی تمرین برای شناگران باید حداقل دو هفته باشد تا بهبود عملکرد را به دنبال داشته باشد. یکی از مهمترین تغییرات در هنگام دوره کاهش تدریحی تمرین افزایش قدرت عضلانی است که با بهبود عملکرد همراه است. این امر ممکن است مربوط به تغییراتی باشد که در مکانیزم های انقباضی عضلات به وجود می آید.

توسعه و بهبود حداکثر اکسیژن مصرفی بهینه درابتدا به مقدار قابل توجهی تمرین نیاز دارد ولی زمانی که این پیشرفت حاصل شد برای حفظ آن در بالاترین سطح نیاز به تمرین کمتری است. در واقع حداکثر اکسیژن مصرفی را می توان با کاهش تعداد جلسات تمرین تا حد زیادی نیز حفظ کرد. پژوهشی در مورد شناگران نشان داده که میزان لاکتات خون پس از یک شنای معین در پی یک دوره کاهش تدریجی  تمرین پایین‌تر از قبل بوده است. مهمترین اینکه شناگران ۳/۱ درصد پیشرفت در عملکرد و همچنین  ۱۷/۷ تا ۲۶/۶  درصد افزایش در قدرت و توان دستگاه را در نتیجه تمرین نشان داده‌اند.