آندروستندیون

آندروستندیون

یکی از مشهورترین مکمل های غذایی در ایالات متحده، آندروستندیون است. اعتقاد بر این است که سنتز برون زای تستوسترون را تحریک می کند و به این ترتیب، سنتز پروتئین را زیاد می کند، وزن عضلات را گسترش می دهد و سبب بهبود باز یافت عضلات می شود. آندروستندیون نخستین بار در آلمان شرقی سابق و برای گسترش عملکرد ورزشکاران استفاده شد. قانون سند بهداشت و آموزش مکمل غذایی در سال ۱۹۹۴ اجازه داد تا آندروستندیون به عنوان یک مکمل غذایی فروخته شود و اکنون تقریبآ در هر داروخانه ای در ایالات متحده در دسترس است.

هر چند آندروستندیون وظایفی به عنوان یک استروئید آنابولیکی دارد، ولی آثار جانبی یک استروئید آنابولیکی از جمله آکنه، رشد موی زائد در سرتاسر بدن، رشد پروستات و تخریب عملکرد بیضه ها را نیز به دنبال دارد. با وجود این، شواهد مربوط به ویژگی های آنابولیکی آندروستندیون از حقیقت فاصله زیادی دارد. هر چند مطالعاتی آثار آندرستندیون بر غلظت تستوسترون سرم و قدرت عضله را بررسی کرده اند، اما نتایجی را می توان از دل آنها استخراج کرد.

مطالعه ای آثار کوتاه مدت و دراز مدت ۸ هفته مکمل خوراکی ۳۰۰ میلی گرم در روز را بر غلظت های استروژن و تستوسترون سرم و اندازه تار عضله ی اسکلتی و قدرت را در گروهی از افراد در یک برنامه تمرینی و قدرتی بررسی کرده است. گروه ۲۰ نفره ای به شکل تصادفی به دو گروه دارونما و گروه آندروستندیون تقسیم شده اند. نکته جالب توجه آنکه هیچ تغییری در غلظت تستوسترون سرم مشاهده نشده است، اما غلظت استرادیول سرمی پس از القای آندروستندیون افزایش داشته است.

تمرین های قدرتی به افزایش قدرت، افزایش وزن خالص بدن، افزایش سطح مقطع تارهای نوع ۲ پس از ۸ هفته منتهی شده است، اما گروه آندروستندیون و گروه دارونما تفاوتی با یکدیگر نداشته اند.

در ۳ مطالعه دیگری که در آنها ۱۰۰ میلی گرم آندروستندیون در روز برای ۲ روز در هفته به مدت ۱۲ هفته خورده شده است، تاثیر این مداخله بر غلظت های تستوسترون بسیار ناچیز است. بنابراین، نتیجه گیری شده است که آندروستندیون تاثیری بر غلظت پلاسمایی تستوسترون ندارد، و متابولیسم پروتئین را تغییر نمی دهد.

با وجود این آندروستندیون می تواند آثار بهداشتی منفی به دنبال داشته باشد. مطالعه ای، کاهش سرمی کلسترول HDL را گزارش کرده است که فقدان آن با افزایش خطر بیماری قلبی –  عروقی همراه بوده است.

در کنار همه اینها مسایل اخلاقی نیز مطرح است. آندروستندیون، ماده ای است که از سوی کمیته بین المللی المپیک (IOC) ممنوع شده است و استفاده از آن از سوی ورزشکار به محدودیت در ورزش مربوط منجر می شود.