اثرات بیش تمرینی

اثرات بیش تمرینی

سندروم بیش تمرینی:

بیشتر علائمی که در نتیجه بیش تمرینی ایجاد می شوند را، مجموعا سندروم بیشتر تمرینی می نامند و فقط بعد از اختلال در عملکرد فرد مشخصی میشود. این علائم می توانند به میزان زیادی از فردی به فرد دیگر متفاوت باشند. اولین نشانه سندروم بیش تمرینی کاهش در عملکرد جسمانی است و ورزشکار احساس کاهش در قدرت عضله، هماهنگی و ظرفیت کار بیشینه خود میکند. سایر علائم بیش تمرینی شامل موارد زیر است:

کاهش اشتها و از دست دادن وزن

باریک شدن عضلات

سردرد، پاسخ‌های آلرژیکی یا هر دو

حالت تهوع

اختلال در خواب

افزایش ضربان قلب در هنگام استراحت

افزایش فشار خون

علل به وجود آمدن سندروم بیش تمرینی  اغلب ترکیبی از عوامل روانشناختی و فیزیولوژیکی است. علائم سندروم بیش تمرینی از فردی به فرد دیگر متفاوت است و این علائم را نمی توان به همه افراد تعمیم داد. حضور یک یا تعدادی از این علائم می تواند برای مربی هشدار دهنده باشد.

تحقیقات نشان داده اند که بیش تمرینی با تغییر در دستگاه های عصبی، هورمونی و ایمنی همراه است. اگرچه یک رابطه علت و معلولی بین این تغییرات و علائم بیش تمرینی مشاهده نشده است، ولی این علائم اغلب می‌توانند در تشخیص بیش تمرینی موثر باشند.

اثرات بیش تمرینی – دستگاه عصبی خودکار و بیش تمرینی

پاسخ های فیزیولوژیکی که همراه با کاهش عملکرد دیده می شود، اغلب نشان دهنده تغییراتی در دستگاه عصبی یا هورمونی می باشد که هر دو با دستگاه های عصبی سمپاتیک و پاراسمپاتیک کنترل می شود‌.

بیش تمرینی سمپاتیک می‌تواند منجر به موارد زیر شود :

افزایش ضربان قلب در هنگام استراحت

افزایش فشار خون

کاهش اشتها

کاهش توده بدنی

اختلال در خواب

ناپایداری هیجانی

افزایش متابولیسم پایه

در بیش تمرینی پاراسمپاتیک ورزشکاران اختلالات مشابهی در عملکرد نسبت به بیش تمرینی سمپاتیک نشان می‌دهند، ولی پاسخ های متفاوتی نسبت به آن دارند. علائم بیش تمرینی پاراسمپاتیک شامل موارد زیر می باشد:

شروع زودرس خستگی

کاهش ضربان قلب در هنگام استراحت

سریع شدن ضربان قلب در هنگام برگشت به حالت اولیه

کاهش فشار خون در هنگام استراحت

برخی علائم بیش تمرینی دستگاه عصبی خودکار در افرادی که دچار بیش تمرینی نشده اند، دیده می شود.

نکته: ورزشکاران جوان بیشتر دچار علائم بیش تمرینی سمپاتیک می‌شوند ولی ورزشکاران مسن بیشتر دچار علائم بیش تمرینی پاراسمپاتیک میشوند.

اثرات بیش تمرینی – پاسخ های هورمونی نسبت به بیش تمرینی

زمانی که ورزشکار تمرین خود را به ۱.۵ تا ۲ برابر افزایش می‌دهد، میزان هورمونهای تیروکسین و تستوسترون خون معمولاً کاهش و میزان هورمون کورتیزول افزایش می یابد.

کاهش تستوسترون به همراه افزایش کورتیزول ممکن است به کاتابولیسم بیشتر پروتئین در سلول منجر شود تا آنابولیسم. ورزشکارانی که دچار بیش تمرینی هستند اغلب میزان اوره در خون آنها بالاتر است و چون اوره از تجزیه پروتئین ای تولید می شود. این موضوع نشان می‌دهد که کاتابولیسم پروتئین افزایش یافته است.

نکته: اپی نفرین و نوراپی نفرین خون حالت استراحت در دوره های تمرینی شدید افزایش می یابد.