آب و فعالیت ورزشی

آب و فعالیت ورزشی

هنگام فعالیت ورزشی به دلیل تعریق، آب بدن از دست می رود. برای جلوگیری از دهیدراسیون (کاهش آب) و اثرات زیان بار آن بر عملکرد ورزشی، این مایع باید جایگزین شود. مصرف مایعات اضافی در روز و شب پیش از مسابقات دراز مدت می تواند راهکار مناسبی باشد. البته مایعات اضافی از طریق کلیه دفع می شوند. اما به نظر شما راه کار دیگری برای افزایش مایعات بدن وجود دارد که مایعات اضافی حفظ شود و از طریق کلیه ها دفع نشود؟

هیپرهیدراسیون یا آبرسانی بیش از حد روشی است که بخش های درون عروقی و یا برون عروقی آب اضافی را جذب و حفظ می کنند. در نتیجه آب توسط کلیه ها تصفیه نمی شود. در این روش، از تزریق یک عامل اسمزی به درون خون استفاده می‌شود تا آب را در فضای عروقی حفظ کند.در این روش توانسته اند که حجم خون را به ۴۰۰ میلی لیتر افزایش دهند. این افزایش حجم خون به افزایش بازگشت وریدی و بهبود عملکرد قلبی عروقی ( افزایش حجم ضربه ای و کاهش ضربان قلب) منجر شده است اما مشکل اصلی این روش، تاثیر نداشتن آن در دفع گرما است. علاوه بر این، به لحاظ اخلاقی و پزشکی مورد تردید است و از انجام آن باید خودداری کرد. این روش مستلزم مصرف گلیسرول است قبل از فعالیت ورزشی است. مصرف گلیسرول ( بیشتر از یک گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن) همراه با آب زیاد ( ۲۶ میلی لیتر به ازای هر کیلوگرم وزن بدن)  در مقایسه از حجم مساوی از آب می‌تواند بازگشت وریدی و عملکرد ورزشی را بهبود بخشد. آبرسانی همراه با گلیسرول موجب کاهش دمای مرکزی بدن در فعالیت ورزشی بلند مدت می شود. علائم وابسته به مصرف گلیسرول عبارتند از: سردرد، سرگیجه، تاربینی و احساس تهوع خفیف. مصرف مایعات کربوهیدراتی هنگام فعالیت ورزشی نیز باعث هیپرهیدراسیون می‌شود که می تواند هنگام فعالیت های ورزشی در دراز مدت مفید باشد. اما هنگامی که در محیط گرم یا مرطوب ورزش میکنیم، بدن از راه تعریق ۲ تا ۳ لیتر آب را از دست میدهد. اغلب این آب از سلولها و فضاهای بین بافتی است. کاهش آب بدن به دهیدراسیون منجر می شود.

نکته، ^*بیشترین کاهش نسبی حجم مایع از دست رفته متعلق به بخش عروقی (حجم پلاسما) است.

از طرفی مصرف بیش از حد آب در حین فعالیت( به ویژه مایعی که دارای اسمولاریته اندکی باشد) منجر به مسمومیت آب در افراد می گردد.

در شرایط بعد از فعالیت مصرف آب نیز مهم است.

به طور خلاصه، نوشیدن آب:

۱-توسعه‌ی دهیدراسیون را به تاخیر می‌اندازد.

۲- افزایش ضربان قلب را تعدیل می‌کند.

۳- بازگشت وریدی را افزایش می‌دهد.

۴- برون ده قلب را افزایش می دهد.

۵- جریان خون پوستی را حفظ و افزایش می دهد.

۶-دمای مرکزی را تعدیل می‌کند.

۷- شروع خستگی را به تاخیر می اندازد.

نکته: *غذایی که تری گلیسیرید پلاسما را افزایش می دهد، خوب نیست. در مقابل، غذایی که FFA پلاسما را افزایش میدهد، خوب است(مثل کافئین).

بیشتر بخوانید:

کنترل آب بدن در ورزشکاران