سیلیکون

سیلیکون

وظایف سیلیکون در بدن و میزان نیاز بدن به آن هنوز به درستی مشخص نشده است و دانشمندان در حال حاضر تحقیقات زیادی برای آن انجام می‌دهند. با این حال مشخص شده است که بیشترین میزان سیلیکون بدن در بافت‌های آئورت (شریان اصلی که از قلب بیرون می آید) نای، ریه ها و بافت های پیوندی می باشد. سیلیکونها همچنین در استخوانها هم وجود دارد. به نظر می‌رسد که سیلیکونها به این بافت ها قدرت و استحکام می بخشد.  میزان سیلیکون بدن احتمالاً با افزایش سن در شریان های قلبی کاهش می‌یابد و تصلب شرائین در این هنگام ایجاد می‌شود. این وضعیت ممکن است نشان دهنده نقش سیلیکونها در کاهش بروز خطر بیماری قلبی باشد. به نظر می‌رسد که سیلیکون در مراحل اولیه ساخته شدن استخوان ها و تاندون های جدید نقش داشته باشد همچنین ممکن است در قدرت بخشیدن به موها و ناخن های جدید موثر باشد. سیلیکون با اثرات آلومینیوم مقابله می کند و ممکن است در کمک به پیشگیری از بیماری آلزایمر و پوکی استخوان نقش مهمی داشته باشد. سیلیکون موجود در رژیم غذایی که به صورت سیلیکا می باشد که جذب بدن نمی‌شود اما سیلیکونی که به صورت اسید سیلیسیک میباشد به خوبی جذب بدن می گردد و مواد معدنی کلسیم، منیزیوم، منگنز و پتاسیم باعث می شود که توانایی بدن در استفاده از اسید سیلیسیک بیشتر و موثرتر شود.

به نظر می‌رسد که مصرف مقادیر زیاد مولیبدن باعث می شود که میزان سیلیکون بافت‌های بدن کاهش پیدا کند. هیچ مقدار خاصی برای مصرف روزانه سیلیکون  توصیه نشده است اما تخمین زده می‌شود که در رژیم غذایی روزانه افراد، حدود ۱/۲ تا ۲۹گرم  سیلیکون وجود داشته باشد. مکمل های سیلیکون امروزه به بازار دارویی وارد شدند و بعضی از متخصصین تغذیه توصیه می‌کند که روزی ۳ بار از مکمل‌های حاوی ۵۰۰ میلی گرم (۰/۵ گرم) سیلیکون می باشد استفاده نماییم.

هشدار در مورد سیلیکونها

اثرات سمی از استنشاق سیلیکا که در گرد و غبار زغال سنگ، کارخانه های شیشه سازی و سرامیک سازی وجود دارد تایید شده است که می تواند باعث آسیب های ریوی شود.

موارد استفاده های درمانی از سیلیکون

بیماری قلبی: افزایش مصرف سیلیکون در افراد مسن ممکن است باعث بهبود حالت ارتجاعی دیواره شریان ها شود و به کاهش خطر ابتلا به بیماری  قلبی کمک نماید.

شکنندگی و ریزش موها:  استفاده روزانه از ۱۰ میلی لیتر ژل اسید سیلیسیک به صورت خوراکی به مدت ۹۰ روز باعث بهبود حالت شکنندگی موها و ناخن می‌شود. همچنین تصور می‌شود که به کاهش ریزش موها نیز کمک می کند.

چین و چروک پوست: به واسطه توانایی سیلیکون در تقویت بافت پیوندی مثل کلاژن، مصرف کافی سیلیکون در رژیم غذایی ممکن است به کند شدن سرعت پیدایش چین و چروک های پوست کمک نماید.

پیری زودرس پوست: در آزمایشاتی که انجام شده است دیده شده که مصرف خوراکی روزانه ۱۰ میلی لیتر ژل اسید سیلیسیک و نیز مالیدن این ژل بطور مستقیم روی پوست به مدت ۱۰ دقیقه و روزی ۲ بار در عرض ۹۰ روز باعث بهبود خاصیت ارتجاعی پوست شده و ضخیم شدگی پوست که بر اثر پیری ایجاد شده است را کاهش می‌دهد.

ناراحتی معده: ژل اسید سیلیسیک  ممکن است به بهبود سوءحاضمه نیز کمک نماید. این ژل با پوشاندن یک لایه بر روی دیواری معده باعث می‌شود که سموم و مواد محرکی که در غذاها وجود دارند جذب آن شده و بدون اینکه جذب بدن شوند از طریق مدفوع خارج گردند و از بروز ناراحتی گوارشی جلوگیری شود.

کمبود سیلیکون می‌تواند باعث بروز مشکلات و بیماریهای زیر شود:

پوسته دادن ناخن ها

پیدایش لکه های سفید روی ناخن ها

پوکی استخوان

چین و چروک شدن پوست

شکنندگی و نازک شدن موها

مواد غذایی زیر حاوی مقادیر زیادی سیلیکون می باشد( و مقادیر عددی آن نشان داده نشده است):

گندم‌- ارزن- جو- برنج- پیاز- چغندرقرمز(لبو)- یونجه.