تغذیه ورزشکاران جوان

تغذیه ورزشکاران جوان – انرژی و تغذیه مورد نیاز برای رشد و تکامل به اندازه ای بالاست که کودکان در حال رشد که درفعالیت بدنی شدید و منظم شرکت می کنند، به سختی قادر به تامین نیازهای غذایی خود هستند.

انرژی ناکافی می تواند به عدم کسب ظرفیت رشد تعیین شده ی وراثتی منجر شود و تغذیه ناکافی نیز ممکن است رشد ضعیف دستگاه های بدن را به همراه داشته باشد. برای نمونه، مصرف کم کلسیم هنگام جهش رشد نوجوانی تراکم استخوانی کمتر از مقدار بهینه را که نقشی همیشگی و دایمی در سلامت دارد، موجب می شود. اصل مهم برای اطمینان از این که ورزش در نونهالان تا رده جوانان به سلامتی منجر می شود، توجه دقیق به فراهم سازی انرژی و مواد مغذی کافی می باشد. به ویژه، ورزشکارانی که در سنین جوانی به شرایط نخبگی می رسند، ممکن است هنگامی که رشد و فشارهای تمرینی و عملکردی مرتبط با ورزش در بالاترین سطح خود قرار دارند، در به دست آوردن مواد مغذی کافی با مشکل مواجه شوند. برای اطمینان از اینکه این ورزشکاران در وضعیت سلامتی قرار داشته و سرعت رشد طبیعی دارند، باید به طور مکرر مورد ارزیابی قرار گیرند.

جهش رشد نوجوانی در دختران، از سن ۱۰یا ۱۱ سالگی شروع می شود و تا ۱۲سالگی به مقدار بیشینه ی خود می رسد. به طور معمول، رشد دختران در سن ۱۵یا۱۶ سالگی متوقف می شود. جهش رشد نوجوانی در پسران تقریبا دوسال دیرتر و در سن۱۲یا ۱۳ سالگی شروع می شود و  در سن  ۱۴ سالگی به مقدار بیشینه ی خود می رسد؛ به طور معمول، رشد پسران در سن ۱۹ سالگی متوقف می شود.

اغلب، قد دختران و پسران بین سنین  ۵ تا۱۰ سالگی، در حدود ۳۰ سانتی متررشد می کند. پسران در طول دوران جهش رشد نوجوانی، هر سال ۱۰ سانتی متررشد می کنند، در حالی که دختران هر سال ۹ سانتی متر افزایش قد دارند. برآورده شده است که ۲۵درصد کل توده ی استخوان در سال های نوجوانی به دست می آید. اگرچه، تحریکی که توسط فعالیت بدنی بر استخوان اعمال می شود برای رشد استخوان مهم است، اما مصرف کافی کلسیم، پروتئین و انرژی نیز در طول این دوره مهم می باشد.

قاعدگی دختران در دوران نوجوانی آغاز می شود. کمتر از ۱۰ درصد دختران در ایالات متحده قبل از سن ۱۱ سالگی و ۹۰ درصد آنها درسن  ۱۳/۷۵ سالگی و با میانگین سنی ۱۲/۴۳ سالگی اولین قاعدگی را تجربه می کنند. به طور معمول، قاعدگی در دختران ورزشکار ۱تا۲ سال دیرتر آغاز می شود.

تغذیه ورزشکاران جوان

از دست رفتن خون که تقریبا هر ۴هفته در دخترانی که دوره ی قاعدگی را سپری می کنند اتفاق می افتد، یک موضوع مهم تغذیه ای است. از دست رفتن آهن همراه با خون ریزی دوره ای ممکن است سبب ایجاد فقرآهن همراه با خون ریزی دوره ای ممکن است سبب ایجاد فقرآهن یا کم خونی ناشی از فقرآهن در دختران نوجوان شود که در این صورت برظرفیت استقامتی آنان به طور برجسته ای اثر می گذارد.همه ی دختران نوجوان باید در مورد اهمیت جذب آهن کافی، اطلاعات کامل داشته باشند و تلاش بیشتری برای به دست آوردن مقدار کافی این ماده ی معدنی مهم انجام دهند. DRI آهن برای دختران سنین ۱۴و ۱۸سال، ۱۵میلیگرم در روز است. این نشان دهنده ی تقریبا ۱۰۰درصد افزایش در میزان نیاز به آهن برای دختران سنین ۱۹تا۱۳ سال است، در حالی که DRI آهن برای آنها  ۸میلیگرم در روز می باشد. حتی اگر ورزشکار هر روز هم گوشت قرمز مصرف کند، به دست آوردن ۱۵میلیگرم آهن در روز، دشوار است. در ورزشکارانی که گوشت قرمز مصرف نمی کنند، بدون مصرف مکمل آهن به دست آوردن ۱۵میلیگرم آهن در روز، تقریبا غیرممکن است.

اگر مصرف آهن کافی امکان پذیر نباشد، خطر فقرآهن، کاهش عملکرد و نقص دستگاه ایمنی مرتبط با جذب ناکافی آهن، می تواند ورزشکاران را برای اتخاذ راهبردی مناسب به منظور مصرف آهن تحریک نماید.

مصرف انرژی کافی برای اطمینان از رشد طبیعی و حمایت از فعالیت بدنی بسیار مهم است. به نظر می رسد توزیع سوبسترا برای ورزشکاران جوان نسبت به بزرگسالان جوان نسبت به بزرگسالان از اهمیت کمتری برخوردار باشد. پیشنهاد کلی برای توزیع سوبسترا در بزرگسالان، ۶۰درصد کربوهیدرات، ۱۵درصد پروتئین و ۲۵درصد چربی است ولی الگوی مصرف انرژی کودکان ممکن است شامل تامین کالری بیشتر از طریق مصرف چربی باشد. مطالعات نشان داده اند، در فعالیت های استقامتی و فعالیت های شدیدتر، کودکان نسبت به بزرگسالان از چربی بیشتر و کربوهیدرات کمتر استفاده می کنند. از آنجایی که چربی منبع انرژی غنی تری است، لذا افزایش اندک مصرف آن، نیازهای کالری بالای این ورزشکاران جوان را به آسانی مرتفع می سازد.

ورزشکاران دختر نوجوان، اغلب برای کنترل تغییر ریخت شناسی بدن و وزن مرتبط با رشد، از رژیم های غذایی ویژه ای استفاده می کنند. این رژیم های ویژه می توانند خطر ناهنجاری های تغذیه ای در نوجوانان، به ویژه دختران ورزشکار در رشته های ورزشی مرتبط با اندازه و ظاهر بدن را افزایش دهند. این ورزشکاران در مقایسه با ورزشکاران رشته های ورزشی گروهی، در معرض خطر بیشتری از نظر دریافت ناکافی انرژی، پروتئین و برخی ریزمغذی ها مانند کلسیم و آهن قرار دارند. این موارد مسایل کم اهمیتی نیستند، زیرا دریافت ناکافی کلسیم ورزشکاران جوان را در معرض ترک خورگی ها و سپس پوکی استخوان قرار می دهد.همچنین، فقر آهن نیز سبب کاهش استقامت آنها می شود. پژوهش ها تایید کرده اند، اگرچه دریافت انرژی و مواد مغذی در ورزشکاران نوجوان دختر و پسر، بهتر از غیرورزشکاران است اما از میزان پیشنهاد شده کمتر می باشد. این امر خطر بیماری و آسیب را افزایش داده و سبب کاهش بالقوه ی عملکرد ورزشکار می شود.