آب

آب بزرگترین جزء تشکیل دهنده بدن است .

هنگام تولد آب تقریبآ  ۷۵ تا ۸۵ درصد وزن تام بدن را تشکیل میدهد . این نسبت همراه با سن و مقدار چربی کاهش پیدا میکند .

آب ۶۰ تا ۷۰ درصد وزن تام بزرگسالان معمولی و ۴۵ تا ۵۵ درصد وزن بدن در بزرگسالان چاق را تشکیل می دهد .

آب تام بدن در ورزشکاران نسبت به غیر ورزشکاران بیشتر است و به طور معنی دار با افزایش سن به علت کاهش توده ماهیچه ای کاهش می یابد .

آب جزء ضروری تمام بافت های بدن است زیرا بسیاری از مواد حل شده را در دسترس سلول قرار داده و محیط مورد نیاز برای تمام واکنش ها می باشد. آب برای فرایند های فیزیولوژیکی هضم ، جذب و دفع ضروریست .

آب نقش کلیدی در ساختمان و عملکرد سیستم گردش خون ایفا میکند و به عنوان محیط انتقال دهنده مواد مغذی و تمام مواد بدن عمل میکند

آب ثبات فزیکی وشیمیایی مایعات داخل سلولی وخارج سلولی حفظ کرده و نقش مستقیم در نگهداری دما بدن دارد .

در هوای گرم تعریق باعث خنگ شدن بدن شده و از افزایش دمای بدن جلوگیری میکند که آن را به تعبیق میاندازد . از بین رفتن ۲۰ درصد آب بدن ممکن منجر به مرگ شود . از بین رفتن تنها ۱۰ درصد آب بدن عوارض شدیدی به همراه دارد.

آب به صورت مایعات و بخشی از غذا خورده می شود. اکسیداسیون غذا ها در بدن نیز به عنوان محصول نهایی ، آب متابولیک تولید می کند. اکسیداسیون ۱۰۰ گرم ( چربی ۱۰۷ گرم )  ( کربوهیدرات ۵۵ گرم )  ( پروتین ۴۱ گرم ) و تقریبا ۲۰۰ تا۳۰۰ میلی لیتر آب تولید می کند .

مصمومیت با آب در نتیجه دریافت آب بیش از حد و یا توانی بدن در دفع آن به وجود می آید . مصمومیت با آب اگر درمان نشود ممکن کشنده باشد. دفع آب به طور طبیعی در ادرار توسط کلیه ها و به صورت مدفوع  ، از طریق لوله گوارش و همچنین از طریق هوای خارج شده از ریه ها و بخار آب خارج شده از پوست صورت میگیرد .

کلیه تنظیم کننده اصلی دفع محسوس آب است . ادرار آورهای طبیعی موادی در رژیم غذایی هستند که دفع ادراری را افزایش می دهند . دفع نامحسوس آب معمولا ناخوداگاه است. ارتفاع زیاد ، رطوبت پایین و دما بالا میتواند اتلاف نامحسوس مایع از طریق ریه و عرق را افزایش می دهد .

ورزشکاران میتوانند ۳ تا ۴ پوند وزن هنگام ورزش در دمای ۸۰ درجه فارنهایت و رطوبت پایین از دست بدهد  و این اتلاف در دماهای بالا تر بیشتر خواهد بود .

اتلاف مایعات از طریق اسهال مسئول مرگ هزاران کودک  در کشور های در حال توسعه بوده است .

کم آبی بدن از طریق خوراکی با مخلوط ساده ای ازآب ، شکر و نمک موثر بوده است. علائم کم آبی شامل: سر درد ،خستگی، کاهش اشتها ، حواس پرتی و گیجی، تورم خفیف پوست ، ادرار غلیظ ، کاهش دفع ادرار ، چشمان گود رفته ، خشکی غشا های مخاطی دهان و بینی ، تغییرات فشار خون و افزایش ضربان قلب می باشد .

بدن برای ذخیره آب آمادگی ندارد ، بنابراین مقدار آبی که در هر ۲۴ ساعت از بین می رود باید جایگزین گردد تا سلامت و کارایی بدن حفظ شود در شرایط معمولی مقدار مجاز بر اساس کالری دریافتی مورد نیاز ، ۱ میلی لیتر به ازای هر کیلو کالری برای بزرگسالان و ۵/۱میلی لیتر به ازای هر کیلو کالری برای نوزادان می باشد .

تشنگی معمولا پیام مناسبی برای نیاز به دریافت آب است ، مگر درمورد نوزادان ، ورزشکاران دارای تمرینات سنگین ، افراد بیمار و گاهی سالمندانی که ممکن است احساس تشنگی در آنها کاهش یافته باشد . هر شخص بیماری که در بیمارستان بستری میشود . صرف نظر در علت تشخیص ، در معرض خطر عدم تعادل آب و الکترولیت قرار دارد . بزرگسالان مسن تر بخاطر سایر عوامل مانند : اختلال در توانایی تغلیظ کلیوی ، تب ، اسهال ، استفراغ و کاهش توانایی در مراقبت از خود ، بیشتر مستعد کم آبی هستند . در شرایطی مانند حرارت بسیار بالای محیط یا تعرق بیش از حد ، تشنگی نمی تواند نیاز واقعی بدن به آب را منعکس نماید .

اساسآ بخش مهمی از بسیاری از اقلام غذایی را آب تشکیل می دهد. به علاوه آب دارای ویژگیهای خاص و کم نظیری است که شرایط و عملکردهای مخصوصی را در سیستمهای غدایی به وجود می آورد .