مولیبدن

مولیبدن در عملکرد چندین آنزیم مهم که به بدن کمک می‌کند تا از چربی و کربوهیدرات های موجود در غذاها انرژی به دست آورد شرکت می کند. این ماده معدنی همچنین به بدن این اجازه را می‌دهد که از آهن استفاده نمایند و برای حفظ سلامت اعصاب و هوشیاری ذهنی خوب از اهمیت زیادی برخوردار است همچنین برای حفظ توانایی باروری مردان و توانایی‌ جنسی آنها، وجود مولیبدن  لازم می‌باشد. کمبود این ماده معدنی در رژیم غذایی یکی از علل بروز ناتوانی جنسی در آقایان مسن می باشد کمبود مولیبدن همچنین ممکن است باعث افزایش پوسیدگی دندان‌ها و نیز بروز بیماری های دندان و لثه می‌شود.

گرچه هیچ مقدار خاصی توصیه نشده است که از مولیبدن به طور روزانه استفاده شود اما تصور می‌شود که مقدار بین ۵۰ تا ۴۰۰ میکروگرم در روز مناسب می باشد. مقدار مولیبدنی که در مکمل‌های مولتی ویتامین و مولتی مینرال وجود دارد بین ۱۰۰ تا ۳۰۰ میکروگرم می باشد.

هشدار در مورد مصرف

مصرف مقادیر زیاد مولیبدن یعنی (۱۰۰۰۰ تا ۱۵۰۰۰) میکروگرم باعث افزایش دفع مس می‌شود و ممکن است موجب بالا رفتن سطح اسید اوریک خون شود زیاد شدن اسید اوریک خون ممکن است باعث تجمع آن در مفصل ها شده و ایجاد بیماری نقرس نماید که یک وضعیت دردناک مفصلی می باشد.

موارد استفاده های درمانی

آلرژی (حساسیت) : اگر افرادی که دچار آلرژی هستند که کمبود مولیبدن نیز دچار باشند مصرف مکمل‌های حاوی مولیبدن ممکن است در آنها مفید واقع شود. نشان داده شده است که تزریق این ماده معدنی میزان ۲۵۰ تا ۷۵۰ میکروگرم به مدت سه ماه در افراد دچار آلرژی که آسم، مشکل آنها می‌باشد به میزان زیادی باعث بهبود آنها شده است.

آسم: گاهی اوقات در بیماران مبتلا به آسم به سولفیت ها یعنی نگهدارنده های مواد غذایی کنسروی حساسیت دارند از مکمل‌های حاوی مولیبدن استفاده می‌شود که باعث بهبود وضعیت آنها می شود.

سم زدایی سولفیت‌ها: به نظر می‌رسد که این ماده معدنی به تجزیه و از بین بردن سولفیت ها کمک می نماید. مصرف مقادیر زیادی مولیبدن برای افرادی که از غذاهای کنسروی و کارخانه‌ای که حاوی سولفید ها می باشند استفاده می کنند مفید می باشد.

در غذاهای زیر مقادیر زیادی مولیبدن یافت می شود :

جگر- عدس- اسفناج- کلم پیچ سبز- نان سبوس دار- ماکارونی سبوس دار- قلوه لوبیا قرمز.