نیاز به پروتئین در ورزشکاران قدرتی

عضلات ورزشکارانی که ورزش های قدرتی و توانی مانند فوتبال، وزنه برداری و سایر ورزشهایی را انجام می دهند که به نوعی توده های عضلانی بزرگ در آنها درگیر فعالیت می شوند، مقادیر زیادی پروتئین دارند (۶۰ تا ۷۰ درصد). به همین دلیل ورزشکاران تمایل دارند بدانند چگونه می توان برای ساختن عضلات بزرگتر، پروتئین بیشتری به دست آورد. ورزشکاران قدرتی و توانی نسبت به افراد کم تحرک به پروتئین بیشتری نیاز دارند.

برخلاف فعالیت های استقامتی، فعالیت های مقاومتی میزان اکسایش لوسین را تا حد زیادی افزایش نمی دهدو پیشنهاد افزایش مصرف پروتئین غذایی در این گونه فعالیت های ورزشی، مربوط به افزایش حجم عضله (هایپرتروفی) است.

این پرسش که آیا ورزشکاران قدرتی به افزایش پروتئین دریافتی نیاز دارند، بدون پاسخ است و در مورد مطالعات مربوط به تعادل نیتروژن نیز انتقادهایی وجود دارد، زیرا آن ها در کل کوتاه مدت بوده و شرایط مربوط به حالت پایدار برقرار نمی شود ( رتبه و تیپتون۲۰۰۰). گونتزی، سوتزیسکو و دومیتراچ(۱۹۷۵) گزارش کردند. تعادل منفی نیتروژن که در بسیاری ار مطالعات برای نشان دادن افزایش نیاز به پروتئین مورد استفاده قرار گرفته، پس از حدود ۱۲روز تمرین از بین رفته است. بنابراین، ممکن است نیاز به پروتئین فقط به طور موقتی افزایش یابد. با این حال، با افزایش بیش تر بار تمرینات ، نیاز به پروتئین احتمالا دوباره افزایش می یابد. پیشنهادها در مورد دریافت پروتئین برای ورزشکاران قدرتی به طور معمول روزانه ۱/۶ تا ۱/۷ گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن است. به نظر می رسد این میزان با یک رژیم غذایی طبیعی به راحتی تامین شده و به دریافت پروتئین اضافی نیاز نباشد. اغلب، مکمل های پروتئین استفاده می شوند اما مصرف آنها ضرورتی ندارد.

چون پروتئین ها کالری دارند، بنابرین اگر بدن به پروتئین های مصرف شده به شکل مکمل نیاز نداشته باشند، پروتئین های اضافی احتمالآ به چربی ها تبدیل می شوند.