سارکوپنیا

سارکوپنیا

سارکوپنی کاهش تدریجی توده عضلانی و قدرت مرتبط با افزایش سن است. علامت اصلی این بیماری ضعف عضلانی است. سارکوپنی نوعی آتروفی عضلانی است که در درجه اول در اثر روند طبیعی پیری ایجاد می شود. دانشمندان بر این باورند که عدم تحرک بدنی و خوردن یک رژیم غذایی ناسالم می تواند به این بیماری کمک کند.

بررسی اجمالی

سارکوپنیا چیست؟

تعریف پزشکی سارکوپنیا از دست دادن تدریجی توده عضلانی، قدرت و عملکرد است. این عارضه معمولاً افراد مسن را تحت تأثیر قرار می دهد و تصور می شود که به دلیل افزایش سن رخ می دهد. سارکوپنیا با کاهش توانایی شما در انجام کارهای روزانه می تواند کیفیت زندگی شما را به شدت تحت تاثیر قرار دهد. این می تواند منجر به از دست دادن استقلال شما و نیاز به مراقبت طولانی مدت شود.

سارکوپنی روی سیستم اسکلتی عضلانی شما تأثیر می گذارد و عامل اصلی افزایش شکنندگی، سقوط و شکستگی است. این شرایط می تواند منجر به بستری شدن در بیمارستان و جراحی شود که خطر عوارض از جمله مرگ را افزایش می دهد.

سارکوپنی همچنین می تواند بر افرادی با شاخص توده بدنی (BMI) بالا تأثیر بگذارد، در شرایطی که چاقی سارکوپنیک نامیده می شود. افراد مبتلا به چاقی و سارکوپنی نسبت به چاقی یا سارکوپنی به تنهایی در معرض خطر بیشتری برای عوارض هستند.

سارکوپنیا چه کسانی را تحت تاثیر قرار می دهد؟

سارکوپنیا بیشتر افراد ۶۰ ساله و بالاتر را مبتلا می کند که با افزایش سن افزایش می یابد. این بیماری هر دو جنس را به یک اندازه درگیر می کند. مطالعات در مورد قومیت های آسیب دیده متناقض است. میزان این بیماری در افراد مبتلا به بیماری مزمن افزایش می یابد.

سارکوپنیا چقدر شایع است؟

مطالعات متناقض هستند و بسیاری از افراد تشخیص یا درمان سارکوپنی را دریافت نمی کنند. اما نرخ این بیماری در افراد ۶۰ سال و بالاتر از ۵ تا ۱۳ درصد متغیر است. برآوردها در افراد ۸۰ ساله و بالاتر به ۱۱ تا ۵۰ درصد افزایش می یابد.

چگونه سارکوپنیا بر بدن من تأثیر می گذارد؟

کاهش تعداد و اندازه فیبرهای عضلانی شما باعث نازک شدن عضلات شما می شود (آتروفی عضلانی).

با افزایش سن، بدن شما دچار تغییرات خاصی می شود که عامل اصلی ایجاد سارکوپنی است. به عنوان مثال، بدن شما همان مقدار پروتئینی که ماهیچه های شما برای رشد نیاز دارند دریافت و تولید نمی کند. وقتی این اتفاق می افتد، سلول های ماهیچه ای شما کوچکتر می شوند.

علاوه بر این، با افزایش سن، تغییرات در برخی هورمون ها – مانند تستوسترون و فاکتور رشد شبه انسولین (IGF-1) – بر فیبرهای عضلانی شما تأثیر می گذارد. این می تواند منجر به سارکوپنی شود.

علائم و علل

تصور می شود که سارکوپنی به دلیل افزایش سن رخ می دهد، اما عدم فعالیت بدنی، چاقی و بیماری های مزمن نیز می تواند باعث این بیماری شود.

بسیاری از عوامل، از جمله افزایش سن، می توانند منجر به سارکوپنی شوند، اما اقداماتی وجود دارد که می توانید برای کاهش سرعت بیماری انجام دهید.

علائم سارکوپنیا چیست؟

شایع ترین علامت سارکوپنی ضعف عضلانی است. علائم دیگر ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• از دست دادن استقامت.
• مشکل در انجام فعالیت های روزانه.
• آهسته راه رفتن.
• مشکل بالا رفتن از پله.
• تعادل ضعیف و سقوط.
• کاهش حجم عضلات.

چه چیزی باعث سارکوپنیا می شود؟

شایع ترین علت سارکوپنی روند طبیعی پیری است. شما به تدریج در دهه ۳۰ یا ۴۰ زندگی خود شروع به از دست دادن توده عضلانی و قدرت می کنید. این روند بین ۶۵ تا ۸۰ سالگی شروع می شود. نرخ ها متفاوت است، اما ممکن است هر دهه ۸ درصد(برخی منابع ۳ تا ۵ درصد اعلام کرده اند) از توده عضلانی خود را از دست بدهید. همه افراد با گذشت زمان توده عضلانی خود را از دست می دهند، اما افراد مبتلا به سارکوپنی آن را سریعتر از دست می دهند.

اگرچه پیری عامل غالب است، اما محققان سایر عوامل خطر احتمالی سارکوپنی را کشف کرده‌اند.

اینها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• عدم تحرک بدنی.
• چاقی.
• بیماری های مزمن مانند بیماری مزمن انسدادی ریه (COPD)، بیماری کلیوی، دیابت، سرطان و HIV.
• روماتیسم مفصلی.
• مقاومت به انسولین.
• کاهش سطح هورمون.
• سوء تغذیه یا دریافت ناکافی پروتئین.
• کاهش توانایی شما برای تبدیل پروتئین به انرژی.
• کاهش تعداد سلول‌های عصبی که پیام‌هایی را از مغز به ماهیچه‌هایتان می‌فرستند و به آنها می‌گویند حرکت کنند.

تشخیص و آزمایشات

سارکوپنیا چگونه تشخیص داده می شود؟

ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی شما ممکن است پس از انجام یک معاینه فیزیکی و پرسیدن علائم شما، سارکوپنی را تشخیص دهد. می توانید پرسشنامه ای را بر اساس علائمی که خودتان گزارش کرده اید به نام SARC-F تکمیل کنید. SARC-F مخفف:

• S – قدرت.
• A – کمک در راه رفتن.
• R – بلند شدن از روی صندلی.
• C- بالا رفتن از پله ها
• F – سقوط.

شما به هر عامل با عددی بین ۰ و ۲ امتیاز می دهید. بالاترین حداکثر امتیاز SARC-F 10 است. نمره SARC-F 4 یا بیشتر، آزمایش بیشتری را تضمین می کند.

چه آزمایشاتی برای تشخیص سارکوپنیا انجام می شود؟

هیچ آزمایشی وجود ندارد که بتواند سارکوپنی را تشخیص دهد. ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما ممکن است چندین آزمایش را برای تشخیص و سپس تعیین شدت سارکوپنی توصیه کند.

تست های قدرت عضلانی

تست گرفتن دست : قدرت گرفتن دست با قدرت سایر عضلات شما موازی می شود. ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما از آن برای شناسایی کمبودها در قدرت کلی عضلانی استفاده می کنند.

تست نشستن روی صندلی: ارائه دهندگان از تست پایه صندلی برای اندازه گیری قدرت عضلات پای شما، به خصوص عضلات چهارسر ران شما استفاده می کنند. تست پایه صندلی تعداد دفعاتی را که می توانید بدون استفاده از بازوهای خود از روی صندلی بایستید و بنشینید در ۳۰ ثانیه اندازه گیری می کند.

تست سرعت راه رفتن: تست سرعت پیاده روی (راه رفتن) مدت زمانی را که طول می کشد تا ۴ متر (حدود ۱۳ فوت) با سرعت پیاده روی معمول خود طی کنید را اندازه گیری می کند.

زمان عملکرد فیزیکی کوتاه (SPPB): با تست SPPB، سه کار زمان‌بندی شده انجام می‌دهید: تست ایستادن روی صندلی، تست تعادل ایستاده و تست سرعت راه رفتن.

تست زمان بندی شده و رفتن (TUG): تست TUG مدت زمانی را که طول می کشد تا شما از روی صندلی بلند شوید، ۳ متر (حدود ۱۰ فوت) از صندلی فاصله بگیرید، ۳ متر راه بروید تا به صندلی برگردید و به پشت بنشینید اندازه گیری می کند و دوباره روی صندلی بنشیند.

تست های تصویربرداری برای اندازه گیری توده عضلانی

جذب سنجی اشعه ایکس با انرژی دوگانه (DEXA یا DXA): این نوع تست تصویربرداری از اشعه ایکس کم انرژی برای اندازه گیری توده عضلانی، توده چربی و تراکم استخوان استفاده می کند.

تجزیه و تحلیل امپدانس بیوالکتریکی (BIA): تست BIA نسبت به DEXA ارزانتر و گسترده تر است. چربی بدن شما را نسبت به توده لاغر بدن شما اندازه گیری می کند.

مدیریت و درمان

سارکوپنی چگونه درمان می شود؟

درمان سارکوپنی معمولاً شامل تغییر سبک زندگی است. این تغییرات در رفتارهای سبک زندگی شما می تواند سارکوپنی را درمان کرده و به معکوس آن کمک کند.

فعالیت بدنی: ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما ممکن است تمرینات قدرتی مبتنی بر مقاومت پیشرونده را توصیه کند. این نوع ورزش می تواند به بهبود قدرت شما کمک کند و از دست دادن عضلات شما را معکوس کند.

رژیم غذایی سالم: هنگامی که با ورزش منظم همراه باشد، خوردن یک رژیم غذایی سالم نیز می تواند به معکوس کردن اثرات سارکوپنی کمک کند. افزایش مصرف پروتئین از طریق غذا یا مکمل ها بسیار مهم است.

چه داروهایی برای درمان سارکوپنیا استفاده می شود؟

محققان در حال بررسی امکان استفاده از مکمل های هورمونی برای افزایش حجم عضلانی هستند. اما در حال حاضر هیچ داروی مورد تایید FDA برای درمان سارکوپنی وجود ندارد.

چگونه می توانم از سارکوپنیا جلوگیری کنم؟

ممکن است نتوانید به طور کامل از سارکوپنی جلوگیری کنید زیرا این وضعیت به عنوان بخشی از روند طبیعی پیری رخ می دهد. اما می توانید اقداماتی را برای کاهش سرعت پیشرفت بیماری انجام دهید. این شامل:

انتخاب های غذایی سالم داشته باشید: یک رژیم غذایی سالم شامل پروتئین های با کیفیت بالا را حفظ کنید. ۲۰ تا ۳۵ گرم پروتئین در هر وعده غذایی را هدف قرار دهید.

ورزش: یک سبک زندگی فعال بدنی داشته باشید که شامل تمریناتی مانند تمرینات مقاومتی است.

تمرینات فیزیکی روتین: به طور منظم به پزشک خود مراجعه کنید و آنها را از هرگونه تغییر در سلامت خود مطلع کنید.

اگر سارکوپنیا داشته باشم چه انتظاری می توانم داشته باشم؟

سارکوپنی در درجه اول به سن شما بستگی دارد. با افزایش سن، میزان این بیماری افزایش می یابد. علاوه بر این، چشم انداز این بیماری بسته به سلامت و سبک زندگی شما متفاوت است.

این بیماری می تواند کیفیت زندگی شما را به شدت تحت تاثیر قرار دهد. شما ممکن است بتوانید اثرات این بیماری را با تغییر سبک زندگی معکوس کنید. اگر تغییرات توصیه شده را انجام ندهید، بیماری به تضعیف عضلات شما ادامه خواهد داد. با گذشت زمان، ممکن است برای زندگی کردن به مراقبت تمام وقت نیاز داشته باشید.

آیا سارکوپنیا یک بیماری است؟

در سال ۲۰۱۶، مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) با ایجاد کد طبقه‌بندی بین‌المللی بیماری (ICD) 10 برای این بیماری، سارکوپنی را یک بیماری خاص اعلام کرد. این نامگذاری سارکوپنی را به یک بیماری قابل گزارش توسط ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی تبدیل کرد. بنابراین تشخیص و درمان بیماری را افزایش داد. این برچسب به تشخیص سارکوپنیا از بیماری‌های مشابه کمک می‌کند و به محققان اجازه می‌دهد تا شروع به جمع‌آوری داده‌های ارزشمند در مورد این بیماری کنند.

تفاوت بین سارکوپنیا و آتروفی عضلانی چیست؟

سارکوپنی نوعی آتروفی عضلانی است که به طور خاص افراد را با افزایش سن تحت تاثیر قرار می دهد. آتروفی عضلانی از بین رفتن بافت عضلانی است. این دو وضعیت دارای ویژگی های مشترک از دست دادن عضله هستند، اما فرآیندهای پشت سر آنها متفاوت است. کاهش اندازه و تعداد فیبرهای عضلانی شما باعث سارکوپنی می شود. با آتروفی عضلانی، اندازه فیبرها کاهش می یابد، اما مقدار فیبرها ثابت می ماند.

یادداشتی از پایگاه خبری تغذیه و ورزش

همه افراد با افزایش سن مقداری از دست دادن عضلات را تجربه می کنند. اما با سارکوپنی، این از دست دادن عضله سریعتر اتفاق می افتد. خبر خوب این است که راه هایی برای درمان و حتی معکوس کردن اثرات این بیماری وجود دارد. اگر ضعف عضلانی، از دست دادن استقامت یا سایر علائم سارکوپنی را تجربه کرده اید، با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود تماس بگیرید. آنها می توانند وضعیت را تشخیص دهند و یک برنامه درمانی برای شما ایجاد کنند تا از دست دادن عضله را بازگردانید و وضعیت شما را بهبود بخشد.