آتروفی عضلانی

آتروفی عضلانی

آتروفی عضلانی تحلیل رفتن یا نازک شدن توده عضلانی است. این می تواند ناشی از عدم استفاده از عضلات یا شرایط عصبی باشد. علائم شامل کاهش توده عضلانی، کوچکتر بودن یک اندام نسبت به دیگری و بی حسی، ضعف و گزگز در اندام های شما است. آتروفی عدم استفاده را می توان با ورزش و رژیم غذایی سالم معکوس کرد.

آتروفی عضلانی چیست؟

آتروفی عضلانی از دست دادن یا نازک شدن بافت عضلانی شما است. اگر عضلات آتروفی داشته باشید، شاهد کاهش توده عضلانی و قدرت خود خواهید بود. با آتروفی، عضلات شما کوچکتر از حد طبیعی به نظر می رسند. آتروفی می تواند به دلیل سوءتغذیه، سن، ژنتیک، کمبود فعالیت بدنی یا شرایط خاص پزشکی رخ دهد. آتروفی ناکارآمد (فیزیولوژیک) زمانی رخ می دهد که از عضلات خود به اندازه کافی استفاده نکنید. آتروفی نوروژنیک به دلیل مشکلات یا بیماری های عصبی رخ می دهد.

علائم و علل آتروفی عضلانی چیست؟ 

علائم آتروفی عضلانی بسته به علت بیماری شما متفاوت است. بارزترین علامت آتروفی کاهش توده عضلانی است. سایر علائم آتروفی عضلانی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• یک دست یا یک پا کوچکتر از دیگری است.
• ضعف در یک دست و یا یک پا.
• بی حسی یا سوزن سوزن شدن در بازوها و پاها.
• مشکل در راه رفتن یا حفظ تعادل.
• مشکل در بلع یا صحبت کردن.
• ضعف صورت.
• کاهش تدریجی حافظه

آتروفی عضلانی چه احساسی دارد؟

اگر در اندام‌های خود آتروفی دارید، ممکن است در بازوها و پاها احساس گزگز، بی‌حسی یا ضعف کنید. اگر عضلات صورت یا گلو شما آتروفی شده باشد، ممکن است عضلات صورت شما شروع به ضعف کنند و ممکن است صحبت کردن یا قورت دادن برای شما مشکل شود.

چه چیزی باعث آتروفی عضلانی می شود؟

علت آتروفی عضلانی به نوع شما بستگی دارد. آتروفی ناکارآمد (فیزیولوژیک) به دلیل عدم استفاده کافی از عضلات شما ایجاد می شود. اگر استفاده از عضلات خود را متوقف کنید، بدن شما انرژی لازم برای مراقبت از آنها را هدر نخواهد داد. در عوض، بدن شما شروع به شکستن ماهیچه های شما می کند که باعث کاهش اندازه و قدرت آنها می شود. آتروفی عدم استفاده ممکن است شما را تحت تأثیر قرار دهد اگر:

• سبک زندگی کم تحرک داشته باشید.
• دچار سوء تغذیه هستند.
• به اندازه کافی ورزش نکنید.
• تمام روز پشت میز کار بنشینید.
• بی تحرکی و در حالت استراحت ماندن.
• یک اختلال ژنتیکی مانند دیستروفی عضلانی یا بیماری شارکو ماری توث داشته باشید.
• به دلیل سکته مغزی یا سایر بیماری ها مانند درماتومیوزیت نمی توانید اندام خود را حرکت دهید.
• آتروفی مرتبط با افزایش سن (سارکوپنی) دارند.

آتروفی نوروژنیک ناشی از آسیب یا بیماری است که بر اعصابی که به ماهیچه های شما متصل می شوند تأثیر می گذارد. هنگامی که این اعصاب آسیب می بینند، نمی توانند انقباضات ماهیچه ای را که برای تحریک فعالیت عضلانی لازم است، تحریک کنند. وقتی ماهیچه های شما منقبض نمی شوند، بدن فکر می کند که دیگر به آنها نیاز ندارید. بنابراین بدن شما شروع به شکستن آنها می کند که باعث کاهش اندازه و قدرت آنها می شود. بیماری ها و سایر شرایطی که می توانند بر این اعصاب تأثیر بگذارند عبارتند از:

• اسکلروز جانبی آمیوتروفیک (ALS).
• سندرم گیلن باره
• سندرم تونل کارپال.
• فلج اطفال.
• آسیب نخاعی.
• اسکلروز چندگانه.

چقدر طول می کشد تا عضلات آتروفی شوند؟

مدت زمانی که طول می کشد تا عضلات شما آتروفی شوند به شما بستگی دارد.

چقدر طول می کشد تا عضلات آتروفی شوند؟

مدت زمانی که طول می کشد تا عضلات شما آتروفی شوند به سن، سطح آمادگی جسمانی و علت آتروفی بستگی دارد. اگر آتروفی عضلانی شما به دلیل عدم استفاده (فیزیولوژیک) باشد، این روند می تواند در عرض دو تا سه هفته از عدم استفاده از عضلات شما شروع شود. آتروفی عضلانی نوروژنیک ممکن است بسته به وضعیت سلامتی شما زودتر ایجاد شود.

تشخیص و آزمایشات

آتروفی عضلانی چگونه تشخیص داده می شود؟

برای تشخیص آتروفی، ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی شما را معاینه فیزیکی می‌کند و از شما در مورد علائمتان می‌پرسد. آنها به بازوها و پاهای شما نگاه می کنند و توده عضلانی شما را اندازه می گیرند. علاوه بر این، ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی شما ممکن است آزمایش‌هایی از جمله:

• آزمایش خون.
• بیوپسی عضله یا عصب.
• الکترومیوگرافی (EMG).
• مطالعات هدایت عصبی
• اشعه ایکس.
• توموگرافی کامپیوتری (CT) اسکن.
• اسکن تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI).

مدیریت و درمان

آیا آتروفی عضلانی قابل برگشت است؟

آتروفی ناکارآمد (فیزیولوژیک) گاهی اوقات می تواند با ورزش و رژیم غذایی سالم معکوس شود. ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی شما ممکن است برنامه‌ای را شروع کند که شامل تمرینات در استخر است. ورزش در آب می تواند حجم کار عضلات شما را کاهش دهد. آتروفی نوروژنیک معمولاً به دلیل آسیب فیزیکی که به اعصاب شما وارد شده قابل برگشت نیست.

چه درمان هایی برای آتروفی عضلانی استفاده می شود؟

درمان آتروفی عضلانی به نوع آن بستگی دارد. آتروفی ناکارآمد (فیزیولوژیک) را می توان با ورزش منظم و تغذیه بهتر درمان کرد. ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما ممکن است فیزیوتراپی یا یک برنامه ورزشی را توصیه کند. حتی اگر نمی توانید به طور فعال مفاصل خاصی را در بدن خود حرکت دهید، می توانید با استفاده از آتل یا بریس تمرینات را انجام دهید. ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما ممکن است از شما بخواهد که با یک متخصص تغذیه بر روی یک برنامه غذایی سالم کار کنید. آنها ممکن است مکمل های غذایی را نیز پیشنهاد کنند.

گاهی اوقات می توان آتروفی نوروژنیک را با نوع خاصی از فیزیوتراپی به نام تحریک الکتریکی درمان کرد. فیزیوتراپیست شما الکترودهایی را روی پوست و روی عضلات شما قرار می دهد. الکترودها تکانه های الکتریکی کوچکی را به اعصاب و ماهیچه های شما ارسال می کنند. تکانه های الکتریکی سعی می کنند ماهیچه های شما را به طور مصنوعی ورزش کرده یا منقبض کنند. این می تواند به شما کمک کند توده عضلانی و قدرت خود را حفظ کنید.

فیزیوتراپیست شما همچنین ممکن است درمان اولتراسوند را توصیه کند. اولتراسوند درمانی از امواج صوتی برای تقویت عضلات استفاده می کند.

اگر به دلیل آتروفی عضلانی دچار انقباض شدید، پزشک ممکن است برای اصلاح آن جراحی انجام دهد. انقباض زمانی رخ می دهد که بافت های عضلانی شما فیبری شوند. این بافت کشش عضله را برای شما سخت می کند و از حرکت جلوگیری می کند.

چه مدت طول می کشد تا از آتروفی عضلانی بهبود پیدا کنید؟

مدت زمانی که برای بازیابی عضله بعد از آتروفی لازم است به نوع آتروفی و ​​شدت بیماری شما بستگی دارد. آتروفی ناکارآمد (فیزیولوژیک) معمولا برگشت پذیر است، اما یک شبه اتفاق نمی افتد. شما می توانید با ورزش منظم و خوردن یک رژیم غذایی سالم، از آتروفی عضلانی خلاص شوید. ممکن است بعد از چند ماه شاهد بهبودی باشید، اما ممکن است زمان بیشتری طول بکشد تا به طور کامل قدرت خود را بازیابی کنید.

تفاوت بین آتروفی عضلانی و هیپرتروفی عضلانی چیست؟

آتروفی عضلانی از دست دادن توده عضلانی است. هیپرتروفی عضلانی افزایش توده عضلانی شماست. فیبرهای عضلانی شما بزرگتر یا ضخیم می شوند. هیپرتروفی عضلانی به دلیل افزایش حجم سلول های عضلانی شما رخ می دهد. ممکن است هیپرتروفی عضلانی را از طریق روتین های تمرینی مانند تمرینات قدرتی یا تمرینات تناوبی با شدت بالا (HIIT) تجربه کنید.

یادداشتی از پایگاه خبری تغذیه و ورزش

اگر متوجه شدید قسمت‌های خاصی از عضلات بدنتان کوچک‌تر به نظر می‌رسند یا احساس می‌کنید ضعیف‌تر شده اند، با ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی مشورت کنید. در حالی که تشخیص آتروفی آسان نیست، مهم است که به یاد داشته باشید که آتروفی (فیزیولوژیک) را می توان معکوس کرد. ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما می تواند برنامه ای را توصیه کند که برای شما کارساز باشد. انگیزه داشتن مهم است، به برنامه توصیه شده پایبند باشید با مرور زمان بهبودی حاصل میشود. شما به یک برنامه ورزشی و رژیم غذایی استاندارد برای کمک به بازسازی توده عضلانی و قدرت نیاز دارید.