ویتامین C و مطالعات انجام شده

ویتامین C و مطالعات انجام شده

بیشتر بررسی ها از ویتامین C تایید می کنند که مصرف مکمل دارای این ویتامین، تنها در زمان های کمبود به عملکرد بدنی کمک می کند. در حقیقت، یک مطالعه دوسکور تصادفی در سال ۲۰۰۸ از ۱۴ مرد تمرین کرده بدون کمبود این ویتامین و ۲۴ موش، در واقع کاهش عملکرد بدنی را با میزان یک گرم ویتامین C به صورت خوراکی (میزان مصرف براساس وزن بدن در موش ها تغییر داده شد) در طول شش هفته، نشان داد (گومز – کابرا و همکاران).

ویتامین C و مطالعات انجام شده

به طور ویژه، مصرف مکمل ویتامین سی از سازگاری های مهم تمرینی همانند، افزایش سیتوکروم C (یک نشانگر از محتوای میتوکندری) و آنتی اکسیدان های نیرومند سوپر اکسیداز و گلوتاتیون پراکسیداز جلوگیری کرد که این امر، ظرفیت و زمان رسیدن به واماندگی را در افراد استفاده کننده از مکمل، محدود ساخت. ‏با این حال، قرار گرفتن در معرض فشار بدنی بلند مدت که اغلب در برنامه‌های تمرینی استقامتی دیده می شود، می تواند سریعآ ذخایر ویتامین C را در یک ورزشکار تخلیه کند و افزایش مصرف آن توسط غذاهای کامل یا مصرف مکمل ممکن است جهت تعدیل کردن این کاهش نیاز باشد. ویتامین C به میزان روزانه ۱۵۰۰ میلی گرم در طول یک دوره ۱۰ روزه به طور موثر مانع از افزایش کورتیزول، آدرنالین در گردش شد و پلی پپتیدهای ضد التهابی اتمام یک دو فوق ماراتون ۹۰ کیلومتری در مطالعه سال ۲۰۰۹ از ۲۹ دونده دیده شده. از این رو، ممکن است این امر، برای محافظت از عملکرد سیستم ایمنی و کمک به برگشت به حالت اولیه بعد از فعالیت شدید بلند مدت مفید باشد (پیترز و همکاران).