نقش و سنتز کراتین در بدن

نقش و سنتز کراتین در بدن

کراتین یا اسید متیل گوانیدیک استیک، ترکیبی است که در حالت عادی عمدتاً در بافت عضلانی وجود دارد. کراتین یک ماده مغذی ضروری نیست، زیرا می تواند در داخل بدن سنتز شود. در افراد سالم طبیعی، رژیم غذایی و مصرف خوراکی آن بر روی یکدیگر، تقریباً ۲ گرم کراتین در روز تامین می کند. همزمان و حدود همین مقدار (روزانه ۲ گرم) کراتین به کرانیتین تجزیه و از راه ادرار دفع میشود.

منابع غذایی اصلی کراتین عبارتند از: انواع ماهی ها و گوشت قرمز.

خام گیاه خواران و گیاه خواران صرف، کراتین بسیار ناچیزی به دست خواهند آورد، زیرا گیاهان مقدار کراتین ناچیزی دارند. بنابراین، آنها به سنتز درون زای کراتین وابسته‌اند. خوردن کراتین، بیوسنتز آن را متوقف می‌کند. زمانی که رژیم غذایی فاقد کراتین مصرف شود، دفع ادراری کراتین و کراتینین کاهش می یابد.

سنتز کراتین در بدن انسان شامل یک واکنش دو مرحله‌ای است. نخست، گروه گوانیدنیوی آرژنین به گلیسین منتقل می شود و گوانیدنیواستات تشکیل می شود. دوم، کراتین از راه انتقال یک گروه متیلی از اس – آدنوزیل متیونین به گوانیدنیو استات تولید می شود. بیشترین سنتز کراتین در بدن انسان در کبد و کلیه ها انجام می شود.

نقش و سنتز کراتین در بدن

منابع غذایی اصلی کراتین – میزان کراتین (گرم در ۱۰۰ میلی گرم)

انواع ماهی

میگو ناچیز

ماهی روغن ۰٫۳

خانواده کلیکا ها ۰٫۶۵ تا ۰٫۱

ماهی پلیس ۰٫۲

سالمون ۰٫۴۵

ماهی تن ۰٫۴

گوشت

گوشت گاو  ۰٫۴۵

گوشت خوک  ۰٫۴

سایر

شیر   ۰٫۰۱

کران بری   ۰٫۰۰۲

نقش و سنتز کراتین در بدن

در یک فرد ۷۰ کیلوگرمی، کل کراتین موجود در بدن تقریباً ۱۲۰ گرم است که ۹۵ درصد آن در عضلات (عضلات اسکلتی، قلب و عضله صاف) است. ۵ درصد باقیمانده در مغز، کبد، کلیه ها و ببضه ها یافت می شود. کراتین سنتز شده در کبد و کلیه ها و کراتین جذبی از غذا از راه خون به عضلات منتقل می‌شوند. عضلات اسکلتی، کراتین را برخلاف یک شیب غلظتی و از راه فرآیند حمل قابل اشباع وابسته به سدیم برداشت می کنند. در سلول های عضلانی، کراتین فسفوریله و به این ترتیب در داخل عضله مستقر می‌شود. این فرآیند به ایجاد یک شیب کراتینی تام بسیار زیاد کمک می کند (۳۰ میلی مول به ازای هر کیلوگرم وزن تر تا ۴۰ میلی مول به ازای هر کیلو گرم وزن تر یا ۱۲۰ میلی مول به ازای هر کیلوگرم وزن خشک تا ۱۶۰ میلی مول به ازای هر کیلو گرم وزن خشک). در عضلات اسکلتی، ۶۰ تا ۷۰ درصد کراتین به شکل فسفوکراتین وجود دارد. محتوای کراتین تارهای عضلانی نوع I و نوع II متفاوت است، در مقایسه با تارهای نوع I، تارهای نوع II، تقریباً ۳۰ درصد کراتین بیشتری دارند.