تحقیقات انجام شده در زمینه دارچین

تحقیقات انجام شده در زمینه دارچین

بیشتر تحقیقات بر تاثیر دارچین بر گلوکز خون و مزایای بالقوه آن در درمان دیابت تمرکز داشته اند. یک متا آنالیز در سال ۲۰۱۱، نتیجه گیری کرد که مصرف دارچین چه به عنوان خود دارچین یا به عنوان عصاره آن، قند خون ناشتا را در دیابت نوع دو یا پیش دیابت بهبود می دهد (داویس ۲۰۱۱).

در مطالعه دیگری، ۲۲ آزمودنی با پیش دیابت و سندروم متابولیکی به طور روزانه ۵۰۰ میلی گرم عصاره دارچین را برای ۱۲ هفته مصرف کردند. عصاره دارچین به طور قابل توجهی، باعث کاهش سطوح قند خون ناشتا و افزایش توده خالص بدن شد (زیگنفوس و همکاران ۲۰۰۶). مطالعه دیگری که ۳ گرم دارچین در روز را برای ۸ هفته استفاده کرد، هیچ‌ گونه کاهش معناداری در ترکیب بدنی را در مقایسه با گروه دارونما مشاهده نکرد (وافا ۲۰۱۲). نتیجه گیری مشخص در ارتباط با تاثیر دارچین بر ترکیب بدن در حال حاضر مشکل است، و به تحقیقات بیشتری نیاز است.

تحقیقات انجام شده در زمینه دارچین

در مطالعات خارج از بدن، نشان داده شده است عصاره دارچین، جذب گلوکز و ساخت گلیکوژن را افزایش می دهد (کاتوریر و  همکاران ۲۰۱۰). متاسفانه، مطالعه خاصی وجود ندارد که ورزشکاران را درگیر کرده باشند یا تاثیرات دارچین را بر جذب گلوکز و بازسازی گلیکوژن پس از ورزش یا اثر آن را بر سنتز پروتئین بررسی کرده باشند. مطالعات خارج از بدن و حیوانی نیز، دارچین را به عنوان یک ماده ضد التهاب و مهار کننده سیکلواکسیژناز ۲ (COX-2) حمایت می کنند (گرونوالد ۲۰۱۰).

متاسفانه در انسان، هیچ گونه شواهدی مرتبط با درمان یا جلوگیری از عوارض آرتروز وجود ندارد، در نتیجه در حال حاضر، مصرف مکمل آن برای درد مفاصل و عضلات پشتیبانی نمی شود.