مصرف ریبوفلاوین در ورزشکاران

مصرف ریبوفلاوین در ورزشکاران

ریبوفلاوین (ویتامین B2) یک ماده مغذی ضروری و عضوی از خانواده ویتامین B است باید از منابع غذایی کلیدی همانند، محصولات گوشتی، صدف، مواد غذایی لبنی، تخم مرغ، سبزیجات سبز برگ، حبوبات و بادام به دست آید و نقش کلیدی در تولید انرژی بازی می‌کند. تصور می شود که ورزش، تقاضا برای ریبوفلاوین را افزایش میدهد و این امر، مصرف بالقوه این مکمل را برای ورزشکاران به ویژه آنهایی مفید می سازد که انرژی را محدود ساخته یا رژیم غذایی نامناسبی که در آن مصرف اغلب پایین تر از حداقل توصیه شده است مصرف می کنند.

ریبوفلاوین چگونه عمل میکند: همراه با دو ویتامین تیامین و ویتامین B₆ همسان آن، ریبوفلاوین در تشکیل دو کوآنزیم – فلاوین منونوکلوتید (FMN) و فلاوین آدنین دی نوکلئوتید (FAD) – در راه های سوخت و سازی تولید انرژی در بدن نقش کلیدی بازی می کند و به تجزیه کربوهیدرات، چربی و پروتئین برای تبدیل به انرژی در دسترس کمک میکند.

فعالیت بدنی، فشار مضاعفی را بر این مسیرهای سوخت و سازی وارد می کند و این گونه سوالات را افزایش می دهد که آیا ورزشکاران ممکن است از مصرف مکمل، جهت کمک به برطرف کردن این افزایش تقاضا بهره گیرند و مصرف این مکمل محافظت در برابر کمبود آن که با تحمل کمتر به تمرینات با شدت بالا و متعاقب آن کاهش برون ده عملکرد ارتباط دارد مفید است یا خیر ؟

مزایای عملکردی : ورزشکاران، ممکن است از افزایش استقامت در طول مسابقات بسیار شدید با نتایج بهترین بهره مند شوند که احتمالاً این نتایج در کسانی دیده میشود که رژیم‌های غذایی فقیر ریبوفلاوین دارند.

میزان معمول مصرف : ریبوفلاوین را می‌توان به خودی خود به صورت مکمل در شکل قرص و کپسول در دسترس مصرف کرد، با این حال به طور معمول به مکمل های مولتی ویتامینی و مواد معدنی و همچنین به فراورده های ب کمپلکس اضافه می شود. RDA برای ریبوفلاوین به ترتیب، ۱.۷ – ۱.۳ میلی گرم در روز برای مردان و زنان ۱۹ سال و بالاتر است.

عمومآ دامنه میزان مصرف مکمل از ۱.۷ تا ۱۰ میلی گرم در روز است. میزان بالای ۳۰ میلی گرم در روز باید در چندین قسمت کوچکتر در طول روز مصرف شود.

نگرانی های مرتبط با سلامتی : استفاده از مکملهای ریبوفلاوین به نظر می رسد بی خطر باشد، اگرچه گزارشاتی از اسهال و پر ادراری (رنگ نارنجی مایل به زرد ادرار که بی ضرر است) در تعداد کمی از افراد با استفاده طولانی مدت روزانه میزان بالاتر از ۴۰۰ میلی گرم وجود داشته است. نشانه های کمبود که به طور معمول پس از چندین ماه از عدم مصرف RDA آشکار می شوند، شامل : ترک خوردن لب ها و گوشه دهان و همچنین درد زبان هستند. کودکان ورزشکار، ممکن است الگوهای توقف رشد را نیز تجربه کنند.

مزایای بیشتر در ارتباط با عملکرد : ورزشکارانی که از سردردهای میگرنی رنج می برند، ممکن است از برخی کمک های مصرف مکمل ریبوفلاوین با میزان ۴۰۰ میلی گرم در روز سود ببرند (بوهنکی و همکاران ۲۰۰۴)